ها دور ای مست کی عالم هامی دیوانه نْدی
بوتون آفاقی دوتان نعره ی مستانه نْدی
هامیجا باده ساتانلار دکانی تخته لنیپ
اُ کی همّیشه آچیقدیر درِ مِئی خانه نْدی
اُ گوزل لر بَزه دن طبع و وا احسن کی هنوز
زیورِ زلف عروسان سخن، شانه نْدی
دورِ پیوند تسلسل سنه وِئرمیشله بلی
غیب الیلن دولانان گردشِ پیمانه نْدی
ای زیارتگه اولان لوطی لره قالخ ایاغا
توشه مین امن یِئری گوشه ی انبانه نْدی
همّت ای پیر کی کشگولِ گدایی الده
رندم و حاجتیم اول همت رندانه نْدی
ای کی اسرارِ ازل گنجینه قاپسیندا آچار
عقل اول گنجه دَلی کی یِئری ویرانه نْدی
باشووا من دونیم ای شمع کی وصلین گِئجه سی
کیمسه توفیقِ قاناد تاپمیشی پروانه نْدی
بو خراباتیده باش یوخدی کی باش بندی قالا
وِئرن اول سرکه شرابی بیزه خمخانه نْدی
من ادب اوزگیسی هر یِئرده صدف وار گَئزیرم
خلقین آغزین آچان اول حیرتِ دُردانه نْدی
تختِ جم گوردیم و شاهان عجم دارَیَتین
کی اولارداندا گوزل شوکتِ شاهانه نْدی
تکجه بو گوزگیده عکس هامی آفاق ای جان
کی بو جادو یارادان جلوه ی جانانه نْدی
زهره دور تا دمِ صبحِ ابد اُوْسین پیله سن
اول خومار نرگسه چشمک سنون افسانه نْدی
هامی شاهلاردا گدادیر سرِ سفره نده سنون
شهریار گلمیشی دربانِ درِ خانه نْدی
(۲۱۹/۱۴۰۴/۰۱/۲۵)
"ترجمه غزل شهریار به ترکی"
این غزل را شهریار در سر مزار حافظ سروده
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
پا شو ای مست که دنیا همه دیوانهٔ توست
همه آفاق پر از نعرهٔ مستانهٔ توست
در دکان همه بادهفروشان تخته است
آن که باز است همیشه در میخانهٔ توست
دست مشاطهٔ طبع تو بنازم که هنوز
زیور زلف عروسان سخن شانهٔ توست
دور پیوند تسلسل به تو دادند آری
دست غیبیست که با گردش پیمانهٔ توست
ای زیارتگه رندان قلندر برخیز
توشهٔ من همه در گوشهٔ انبانهٔ توست
همت ای پیر که کشکول گدایی در کف
رندم و حاجتم آن همّت رندانهٔ توست
ای کلید در گنجینهٔ اسرار ازل
عقل دیوانهٔ گنجی که به ویرانهٔ توست
شمع من دور تو گردم به کاخ شب وصل
هر که توفیق پری یافته پروانهٔ توست
در خرابات تو سر نیست که ماند دستار
وای از آن سرکه شرابی که به خمخانهٔ توست
همه غواص ادب بودم و هرجا صدفیست
همه بازش دهن از حیرت دردانهٔ توست
تخت جم دیدم و سرمایهٔ شاهان عجم
که نه با سرمدی شوکت شاهانهٔ توست
در یکی آینه عکس همه آفاق ای جان
این چه جادوست که در جلوهٔ جانانهٔ توست
زهره گو تا دم صبح ابد افسون بدمد
چشمک نرگس مخمور به افسانهٔ توست
ای گدای سر خوانت همه شاهان جهان
شهریار آمده دربان در خانهٔ توست"