چهارشنبه ۵ دی
|
دفاتر شعر عبدالرضا نیسی(سکوت سرد)
آخرین اشعار ناب عبدالرضا نیسی(سکوت سرد)
|
قلمُ میشکونم،کاغذُ پاره میکنم،واژه ها را دورمیریزم
دیگه از چی بگم؟ از کی بگم؟ وقتی تو نباشی عزیزم
خودم میمونمُ تنهایام،خودمُ اشکـــــ شبهـــــــــــــــــــام
گریه رو مهمون چشــــام میکنم بزار بخشکد خند هام
بزار در قحطی خنده بمونه لبام بزار دریا بشــــــــــه گونهام
بزارتاریک بشه شبام،آفتاب نتابه به روزام بمیره دلبستگیام
تو چرا ماتم گرفتی، چرا رنگ غم گرفتی توکه رفتی
تو رفتی و شادی از رفتنت حتی به من فکر نکـردی
اصلا چرا باید به من فکر می کردی تو که دل داده نبـــودی
حتی یک بار دوستت دارم را برای من حقیقی نـســـــــرودی
من دل داده تو بودم،عشقت به دیگری را باور نکــرده بودم
تو میگفتی من باور نمی کردم به خیالم با حرفام دلتُ ربودم
حالا با نهــــــیـــب دلم با زجه هــــــــــای تنم چشم با زکردم
یک با دیگر اما پیــــــــــــر و خستـــــه با تنهائی آغاز کردم
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.