سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 23 اسفند 1403
    14 رمضان 1446
      Thursday 13 Mar 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)

        پنجشنبه ۲۳ اسفند

        کودکِ من . . .

        شعری از

        نازنین راضی

         از دفتر گلپونه نوع شعر قطعه
        ارسال شده در تاریخ ۲۲ ساعت پیش شماره ثبت ۱۳۶۴۵۶
          بازدید : ۱۰   |    نظرات : ۱
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر نازنین راضی
        آخرین اشعار ناب نازنین راضی

        دنیا قرارش سخت محکم بود ، خاکم کرد 
        از هر چه خوشحالی و خوبی بود ، پاکم کرد 
        دنیا بر آن عهدش وفادار است ، میدانم 
        پختم ولی از پختگی برداشت ، تاکم کرد 
         
        من کودکم شش سال و نیمش بود ، باور کن 
        همراهِ او اشک نحیفش بود ، باور کن 
        از هر گناه و معصیت هایی مبرا بود 
        او کودک و دنیا حریفش بود ، باور کن 
         
        در فهم من بعد از دوازده سال مبهم شد 
        با سوز سرمایش نگاه بچه درهم شد 
        آن بی محبت قلب چون سنگش نمیلرزید؟!
        وقتی برای زخم کودک ، گریه مرهم شد؟!
         
        او کودکم را طرد و بیرون کرد ، میلرزید 
        های نفس هایش چو ابری بود ، میترسید
        شب بود و سگ ها زوزه ها کردند بر جانش 
        چشم پر از اشکش به راه خانه ، میچرخید 
         
        آن خانه در چشمم هنوزم شبه زندان است 
        آن خانه میدان جنون روح شیطان است 
        آجر به آجر خاطراتش را مروری کن 
        هرگز نرو ، آن خانه آلوده ، چو تهران است
         
        چاقو به دستش بود همچون غاصب جانی 
        من متهم بودم به قصد تکه ی نانی
        سر نیزه ی تیزی کشیدش روی دستانم 
        خونش شده رنجی برین اشعارِ دیوانی 
         
        من لحظه های شادمم هر روز دلگیر است
        با خاطرات مبهم دیروز ، درگیر است 
        زهری که نوشیدم ندارد هیچ درمانی 
        این کودکم اکنون دگر با رنج زنجیر است
         
        با شعر و اشعار اندکی احوال بهتر شد 
        شب گریه هایم اندکی از قبل کمتر شد
        صد صفحه شد غم های دنیا روی دفتر ها 
        دفتر اگر شهری بُوَد با غصه ، کشور شد!
         
        تا کی بیاویزم به خود لبخند اجباری؟!
        تا کی شوم مشروطه ای در اوج بیداری؟!
        خواهم به پایانش برم این قطعه ی آخر 
        فرصت شده تا زخم را از ریشه برداری . . .
         
        نازنین راضی
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱ شاعر این شعر را خوانده اند

        محمد باقر انصاری دزفولی

        نقدها و نظرات
        محمد باقر انصاری دزفولی
        محمد باقر انصاری دزفولی
        ۶ ساعت پیش
        سلام بزرگوار
        طبعتان جوشا
        هزاران درودتان باد
        خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        لیمان ثاقب لیمان ثاقب
        ۱۵ ساعت پیش         مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
        ۲ روز پیش         زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
        ۲ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۴ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۸ روز پیش         شاهزاده خانوم شاهزاده خانوم
        ۹ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۱۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        غلامرضا مهدوی (مهدوی)

        مرا به حال خود رها مکن خدای من ااا من از توام تو را صدا کنم صدای من
        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        تو ساحت نگاه تو لحظه به لحظه جون میدم میمیرم و خاک تن و به دست آسمون میدم طعنه نزن به گریه هام تنها تو میمونی برام تنها تو میشناسی من و ای پریزاد قصه هام
        ساسان نجفی(سراب)

        ای غایب از نظر به خدا می سپارمت اا جانم بسوختی و به دل دوست دارمت
        میر حسین سعیدی

        یاد ایامی که در کودک سرا ااا بوسه می کردی همه کودک خدا
        محمد حسنی

        کر و کور اعتراض همسایه ها بودیم هورا می کشیدیم و داد می زدیم می پریدیم هوا خنده ای شاد می کردیم برق از چشمان ما میگرفت کوچه های بن بست کودکی

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        امارفا - آمارگیر رایگان سایت
        3
        در حال بارگذاری