افسانه ای

عشق تو در هر عبوری، آتشی زد بر وجودم
شعله ور شد خاطراتت، در تمام تار و پودم
**
بی تو هر جا ناله کردم، راز خود در دل نهفتم 
هر غزل را با غمت من، از دل خونین سرودم
**
هر نسیمی یاد عشقت، در دل شب ها نشانده
در هوای تو شکستم، زخم بر جانم فزودم
**
بی خبر رفتی ز اینجا، این جدایی جانگداز است
من که عمری با دلی خوش، لحظه ها را می ستودم
**
عشق تو افسانه ای بود، خواب شیرین شبانه
چون به رویاها رها شد، این تن و این تار و پودم
**
بی تو اینجا ماندم و من دل به طوفان ها سپردم
چون به امید وصالت، بال و پرها را گشودم