صوفی و فناء فی لله

درود بر شما بانو کمر بسته

درود شاعر عزیز
عید اربابمان صاحب عصر والزمان
امید محرومان و بیچارگان
حضرت حجت ابن الحسن علیه السلام
مبارک

از هفت شهر عشق گذشته

اینک به ظلمت رسیده

زانو می‌زند

یارای برخاستنش نیست.


درود بانوی بزرگوار       

پرمحتوا سرودید   

رد قلمتان ماندگار   

سلام شاعرگرامی
قلمتان همیشه توانا
درود برشما

درود
خیلی عالی است
احسنت

درود بر شما..
بسیار زیبااااست..

درودتان باد بانو کمربسته استاد عزیز و ادیب
بسیار زیبا قلم زده اید
رد قلمتان ابدی 🌹🙏🤍

درود بر تو خواهرگلم قلمت سبز و وجود مستدام باشد

درود
مثل همیشه
زیبا و دلنشین
سروده اید
⚘⚘⚘⚘
زنده باشید به مهر

درود بر شما بانو
زیبا بود داستان شما
در نثر شما آمده که عارف هفت شهر عشق را دیده و به ظلمت رسیده
وادی هفتم فنا فلله است و وجود شیطان در تمامی مسیر سیر وسلوک که همان منیت و هوای نفس هست می تواند باشد. اما در وادی هفتم دیگر منی نیست
اگر اشاره به منیتی که در داستان معروف مثنوی دارید که
دو من در یک سرا نمی گنجد
باز بحث دیگریست که باید برای خواننده روشن بشه
و در ادامه به داستان ابلیس اشاره میکنید که او خود عاشق بوده
و در کتاب منطق الطیر عطار به این داستان به زیبایی اشاره شده
خلاصه یک داستان منسجم را نمی خوانیم که در پایان به نتیجه ای برسیم و نظم هم باید مکمل داستان باشد تا در نهایت روایت درستی
منتقل گردد
در پناه حق باشید
ببخشید اگر زیاده گویی کردم

هفت شهر عشق را عطار گشت


درود بر شما بانو کمر بسته گرامی

زیبا ست

زنده باشید به مهر

درود متن منثور-منظوم زیبایی ست اما میتواند منظم تر و موجز تر شود. باید دانست جذابیت هر متن عرفانی در نوآوری و زیبایی های مجزای آنست. کما اینکه عرفان هم مخالف عادت است. شما اگر اشعار عراقی را بخوانید با سنایی متفاوت است. عطار و مولانا و حافظ هم با هم متفاوتند. کاربرد فرهنگ لغت و اصطلاحات شاعران متقدم اگر چه واجب است (تا گسستگی کامل از میراث ادبی رخ ندهد) اما زمانی خلاقیت به اوج میرسد و بیان عارفانه اصیل می شود که کلام دارای تشخص شود. کما اینکه بیان شمس تبریزی با بیان بایزید بسیار متفاوت است. مثلا عبارت:
صوفی در فناء فی لله غرق شد و به معشوق رسید
کلامی‌ست که اگر بایزید در قرن چهارم بگوید نوآوری ست اما در قرن ۲۱ این نوع بیان لطفی ندارد چون تکرار است و تکرار کشندهٔ عرفان است؛ مولانا می گوید:
دزدیده چون جان میروی اندر میان جان من
این یک مشاهده کاملا جدید است: معشوق مانند «جان» دزدیده و قایمکی به درون جان عاشق نفوذ می کند؛ یا مثلا:
ای با من و پنهان چو دل، از دل سلامت می کنم...
ببینید جدا از کشف شاعرانه، چه موسیقی دلچسپی دارد؛ یا این مورد از حافظ:
شکر ایزد که میانِ من و او صلح افتاد
صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند
یا مثلا شیخ روزبهان عارف بزرگ با استفاده از ترکیب سازی های فوق العاده و موسیقیایی به زبانش تشخص می دهد (مشابه این در شعر نظامی گنجوی هم هست که البته عرفان در آن شدید نیست).
من به شخصه توصیه می کنم کتاب «زبان شعر در نثر صوفیه» نوشته استاد شفیعی کدکنی را مطالعه کنید. کتابیست فوق العاده و کم نظیر... نسخه ی چاپی اش هست و پی دی اف اش هم در اینترنت موجود است

درود یکی از خصوصیات اثرتان سرگردانی درمفهوم و منظور است شما هیچ وقت نتوانسته اید پنداروارانه در سطر ها خلاقیت ایجاد کنید من خواننده باید در سطر که پایین تر که می روم باید اوج وجلال شعرتان را ببینم در صورتیکه چنین نیست انسجام در شعر وخیال خیلی مهم است به نظرم باید پرداخت در شعرتان را به اوج برسانید
پرداخت در اثر از نان شب برای اثر واجب تر است
تمام چیزهایی که نوشتم برای بهبود شعر شماست نه عدم سازش باشما
چون می دانم شما شاعرخلاق ومستعد هستی گاهی باید پذیرفت که پرداخت از خود اثر مهمتر است
نباید گفت چون بداهه گفتم دیگر نیاز به پرداخت نیست چون عدم پرداخت اثر دچارزبان الکن ونقص می شود
نقص در اثر وقتی زیباست جز لازمه لاینفک اثر باشد وگرنه لطمه ای خیلی شدید به اثر خواهد زد
پس باید پذیرفت لازمه هراثر بعداز بروز اندیشه و انسجام آن پرداخت یک دستی داشته باشد البته می توانم از زوایای دیگری ضعف های آن را بررسی کنم که گاهی وقت کم

درود خانم کمر بسته
زیباست و کمی طولانی

زمانه را دریاب

سلام و درود بیکران
بانو جان

هر چند که به شخصه معتقد هستم حجاب پایانی آخرین حجاب نفسانی و ظلمت نیست بلکه آخرین حجاب نورانی یعنی نفس مطمانه است اما برای تلاش هایتان بسیار ارزش قائلم همچنین سروده ی بسیار سلیس و رسایتان