غوغای شب

 

چه رازی آسمان شب،چه غوغایی به دل دارد
شب تاریک هر عاشق،حکایتها به خود دارد
که ره تاریک و ناپیدا،نپاید ره شب فردا
کجای این شب تاریک،به صبح عشق سحر دارد
ز اخترها بجوید دل،نشانی از مه شبها
شب از روی مه زیبا،چه غوغایی به سر دارد
ز مرغ شب شنو این راز، نوای ساز پر غم را
ببارد از دلش هر دم، چه آتشها شرر دارد
زند آواز ز شعر تو، دل هر عاشق شیدا
دهد دل را شبی بر موج،چه شوری در دلش دارد
نوای ساز عشق گوید، حکایت از دل تنها
کجای این ره تاریک، به کوی عشق ره دارد
چون امشب بگذرم از غم ، چو بینم صبح فردا را
طلوع صبح عشق با او،طلوعی جاودان دارد