نام تو

یا لطیف ارحم عبدک الضعیف

سپاس خدای را که فرصتی دوباره داد تا در دانشگاه شعر ناب نقدی بنویسم

شعری پیش رو داریم از جناب آقای نیما فیروزمند عزیز که ان شاء الله چند سطری در خصوص آن خواهم نوشت.

بعد اینکه دلنوشته ی دوست عزیزمان را خواندم دریافتم شغل مبارک را دبیر ادبیات زده اند و متولد ٨٣ البته احتمال دادم یا دانشجوی دبیری ادبیات هستند یا در کنار تحصیل در دانشگاه اقدام به تدریس می‌کنند که برای این بزرگوار آرزوی موفقیت دارم و امید که این نقد برایشان حداقل کاتالیزوری باشد در همجوشی دانش‌های آینده که می‌خواهند کسب کنند.

و اما دلنوشته ی ایشان

🔴 قالبی که دوست عزیزمان درج کرده اند نیمایی است ولی با عنایت بر پارامتر های اشعار نیمایی، این شعر شاید همان دلنوشته ای باشد که عرض کردم.

مژده ای که به دوستان میتوانم بدهم
ان شاء الله اصول سرایش اشعار نیمایی را هم در دستور کار قرار داده ام و به زودی شروع خواهم کرد پس وارد این مقوله نمی‌شوم تا در وبلاگ آموزشی به طور مفصل درباره ی این قالب بحث کنیم

🔴 اگر چه جناب فیروزمند معزز رگه هایی از صور خیال و تصویر و ترکیب را در این دلنوشته آورده اند اما قطعا برای اینکه به سمت شعر میل کند راه درازی در پیش دارد چرا که مخاطب آن حس و حال شاعرانه را چندان از این نوشتار استخراج نمی‌کند.
البته برای جوانی که در شروع راه است فرصت آزمون و خطا زیاد است و قطعا و حتما در سایه ی تمرین و ممارست و مطالعه
روزی بر قله های رفیع شاعری خواهند ایستاد

هدفم از گزینش این دلنوشته برای نقد و همه ی اشعار در سایت اولا به صورت مطالعه ی موردی همه ی اشعاری که درخواست نقد دارند را واکاوی کنیم و ثانیا لابلای آن مطلبی را به مخاطب تذکر دهیم حال چقدر توفیق حاصل شود لا ادری


🔴 تاثیر جذبه ی موسیقی بر جذبه ی شعر

قاعده ای در ادبیات مدرن امروزی وجود دارد به اسم( لَدخَدولا) که تاثیر جاذبه ی موسیقی را بر شعر بررسی می‌کند در این بررسی آمده
هرگاه آستانه ی شنوایی انسان شعری را به لحاظ موسیقایی هارمونیک تشخیص داد نصف بعلاوه یک شعر شکل گرفته البته این قاعده در اشعار موزون با وزن عروضی و در اشعار غیر موزون با موسیقی داخلی و معنوی که المان های خاص خود را دارد حاصل می‌شود.
در دلنوشته ی جناب فیروزمند این مولفه ضعیف است و خواننده خلا آن را احساس میکند.
البته ناگفته نماند گوش انسان در هر منطقه ی جغرافیایی با توجه به گویش آن محل شناخت منحصر به فردی از موسیقی دارد
و مغز معمولا آنچه را که قبلا آزموده موسیقایی تلقی می‌کند به خاطر همین امر اشعار زبانهای مختلف برای ملل دیگر شاید موسیقایی به نظر نیاید حتی در خود ایران
زمانی که سیمین بهبهانی و یا حسین منزوی از اوزان غیر معمول استفاده می‌کردند کمی مردم در درک آن سوسو می زدند

بیشتر از این اطاله ی کلام است

برای جناب فیروزمند آرزوی موفقیت و بهروزی دارم

یا حسین بن علی

سید هادی محمدی