گلگون

درود بزرگوار
دلنوشته زیبایی است

وقتی (که) از تو شعر می گویم
گلها (همه) شبیه زنجیری
به (دور) خودکار می پیچند
و میدرند تا لب آن دری(جمله نامفهومی ست.. چی رو می درند؟) .. و در انتظار شکوه آمدنت
(که تو) از بهشت...
آذین می بندند
قلب شعرم را...


جملاتی را که در پرانتز جا دادم یه جورایی حشو محسوب می شدند.. مثلا در پیچیدن.. دور .. استنباط می شود.. و نیازی نیست دوباره در شعر بیاید..
واژه گلها.. همه .. را در خود استتار کرده..

درود جناب محرمی بزرگوار
زیباست و با ویرایش زیباتر می شود..
جسارتم را به صداقتم ببخشید..
موفق باشید..

.

درود تان
زیباسرودید

عاشقانه هایتان پایدار

زیبا
وبردل نشست
هزاران درودتان باد

درود بر شما بزرگوار
موفق باشید

موفق باشد و قلمتان سبز