نیلوفر مهر و آقای فرامهر

…*…*…*…*…*…*…*…*…*…*

✍ نیلوفرِ مِهر:

صفایت حسّ بس بی‌تاب دارد

هوایت چشمکِ مهتاب دارد

برای برکه‌ی نیلوفرِ مِهر

نگاهت، آفتابی ناب دارد

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)

…*…*…*…*…*…*…*…*…*…*

✍ آقای فرامِهر:

اگر شعرم، تبِ احساس دارد

شمیمش، شمّه‌ای، از یاس دارد

به عشقِ توست؛ آقای فرامِهر

دمت، آرامشِ ریواس دارد

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)

…*…*…*…*…*…*…*…*…*…*

_ «چشمکِ مهتاب»: استعاره‌ی پنهان و تشخیص.

 

_ واژه‌ی «مهر» از یک سوی آرایه‌ی «ایهام تناسب» دارد با «هوا=مجازا آسمان» و نیز «مهتاب» و از دیگر سوی، با واژگان: «برکه»، «نیلوفر» و «آفتاب» آرایه‌ی مورد اشاره را شکل داده‌است.

 

_ «آقای فرامِهر» ساخته‌ی ذهن شاعر است و نام شخصی خاص، نیست.

 

_ فایل صدا:

خوانش غزل تپش‌های دلم از کتاب آوای احساس.