اون قدیمان

کی به میگد اون قدیمان عالی به
غم و غصده ده دلمان خالی به

هر کی میگو ایلاهی خیری نینه
میخسه احمدی نژاده بینه

کی به میگد زندگیمان حرف نداشت
بالا ، پایین کردنمان صرف نداشت

اگر یه روز خانه تی میان میزینت
یا کو اگر در میوردن پیرهنت

کی میتانست بیا ته ره دروره
یا کو بیا جنازته بیوره

نیمتتانستی ته کمک هاگیری
حقته حتی با کتک هاگیری

کی میگو اون زمانه خیلی خوب به
یالانی دست سیاه به ضرب چوب به

کی کامران کلِّشه مو بکاری
مش علیمد اصلا دندان دکاری

مشدی رضا کی دماغِ عمل کرد
خانم بالا کی ابروهانه ول کرد

الان شما میشین دماغ میسازین
ویلا ره میبرین تو باغ میسازین

درازِ وینییانه عمل مینین
ابروی صاف میبرین ول مینین

تَتو مینین ابروی چسبیده ره
قاییم مینین میجک ورزیده ره

کی قدیمان پیتزا میپت مای ننه
نَنانی غصده ماره تَش میزنه

ننه باید میشه مینیشت کله ی پا
هیمه ی واستان باید سر میزی هر جا

آقا باید اوله صِب راه کوئه
یه چِپِّه نفتی به بوشه اردِهِه

تا ومیگردی اذانی موقع به
پاهانشی بیخ بخدا اِولِه به

الان شمای خانانِ گاز بیوردین
تک شعله ره با کلی ناز بیوردین

مای زمانه این همه مایکروفر نبه
مثل شما این همه قر و فر نبه

هر سال دی یه پزشک نِمِیدی روستا
شِلِه گَرِندون خانه ی دم وامیستا

بیشتر یالاکانی سر کچل به
گت و کوچیکی دندانان دی ول به

الان میشین مو میکارین کله ره
سنگ گرانیتی مینین پله ره

یه جوش بیا صورتتان هول میبین
گلابی باخرین سریع تُل میبین

ما تُل میبیم ، دواش به مش بنفشه
شمای دوا ، دوگدور نقش به نقشه

مای پا میپیت ، مشدی خالق جا مینگا
ولی شما ، زودی میشین درمانگا

واروگ میزی ملتی دست و دیمه
با مانگ تیجی میرسی به نیمه

شما باید بشین عمل جراحی
بستری گردین اوندی نه سرپایی

یه شلوارِ دِ سالی تِن میکردیم
غذامانه دیواری بِن میخردیم

نانی لا ره روغن و قند دمینایم
با جِلْ قریش کفشانه بند دمینایم

لواس کو پاره میبه پینه میزیم
با اعتقاد تاسوعا سینه میزیم

کورچِکانِ با دندانان میگیتیم
کتابانِ یه پارچه ی میان میریتیم

کتابانمان دبه باغالی بیخ
بی کفشی دِ پاهانمان میشه تیخ

حالا شما شلوارتان جورواجور
ناهارْ شامتان آدمه مینه کور

نانانِتان باگت و نان تُسته
خرید کفش و غذاتان با پُسته

لواستان باید کو پاره باشه
گردنتان خال ستاره باشه

محرّمان یواش سینه میزینین
زیرِ چشمی دخترکانِ بینین

کورچِکتان لاک داره مثل گوجه
صورتِتان خلیج فارسی موجه

مدرسه غیر انتفاعی میشین
با مینی بوس نه، با سواری میشین

قیمت کیفتان از حد در میشو
حوصله دَدِه ننه سر میشو

از پس باید صدا کِنن شماره
گوشتانی بیخ بزنن نِقاره

میتن قدیم دیپلم یا سیکل هامیتن
اوشانی به یه جفت جوراب ومیتن

نشانهٔ قدر دانی به این جوراب
البته یالانی به داشتش ثواب

پاهانشان اصلا جوراب نمیدی
شاید چشم میدی ، ولی پا نمیدی

ولی حالا شمای پاداش لبتابه
پاداش اون نخواندن کتابه

تمام درستانِ دانلود مینین
جمع مینین و یه هاردی میان کود مینین

اخر سر با کلی پارتی وازی
با پول و رشوه و زِوان درازی

یه دیپلم و یا یه لیسانس هاگیرین
ببرین و اطاقتان قاب کنین

شمای به پول مانند خرسی علف
زندگی ره شمای به مینه تلف

سوادتان دی مثل پولتانه
ارث میرسه کتاب دی نیمیخوانه

تُل : گَل بیتِن

بهروز کیاروستا (کرجی)