پری کوچک

دختر شاد ایل تو ام، رقص و دستمال و عطر تنم
بادها برده اند نام مرا، زندگی سرزده ست از کفنم
پری کوچکی که میداند، زخمها ژرفتر از او هستند
جای بوسه، غریو باتونها، یادشان رفته است، که زنم
چشم بستم و از چهل چشمه،عاشقی باز هم روان میشد
ئاریازاد سبز ایرانم، سر به افلاک میکشد وطنم
آه ای اتفاق گرم فراخ، ره به آزادگی نبرد این خاک
داغ بسیار در دلم دارم، بخیه دارم به زیر پیرهنم
قزل اوزن هماره جاری باد، شاهورد امید فردا نیز
من شرابی همیشه جاویدم، نوشتان، در پیاله ریختنم...