می گریم

دلم شکسته اگر بی بهانه می گریم
به زیر نور چراغی شبانه می گریم
زمانه با دل تنگم اگر چه در جنگ است
همیشه خنده به لب با  ترانه می گریم
به من نگو که زمان با زمانه می چرخد
و من به کنج قفس با زمانه می گریم
من آمدم که به  زخم دلم نهی مرهم
تو رفته ای ز برم عاشقانه می گریم
ستاره ی تو به بخت ازل موافق بود
به اشک بی نفسی دانه دانه می گریم
تو شمعی و من پروانه بی دل و شیدا
گرفته بال و پرم را زبانه می گریم