از تاریخ تا آینده

از تاریخ تا آینده ، از بیگ بنگ تا ابرنواخترهای ویران کننده ، از زمان دایناسورها تا عصر تاکسی های پرنده ، از دوره نئاندرتال ها تا انسان های هوشمند امروزی،چه تعداد انسان پا به عرصه ی حیات نهاده اند!؟از نقاشی های درون غارها تا کتیبه های سنگی و نوشته های بر روی پوست تا اموجی های فیسبوک همه شان یک منظور را بما میرسانند که بله ما بوده ایم ما هم عاشق بوده ایم ،رویا داشته ایم و هیاهوها،ترس و شجاعت و غرور ضعف ها داشته ایم.چه تعداد پادشاه که شب و روز رویای فتح سرزمین های دیگر را داشته اند و چه تعداد سرباز که زیر خاک ها خفته اند و آرزوها داشته اند،چه تعداد دانشجو که رویای رسیدن به هدف و چه تعداد شاع و کاتب که رویای جاودان شدن آثارشان را داشته اند!؟زمین و زمان گرد است و همچو دایره ای گذشته و حال و آینده بهم متصل،در خلا آهن و ارزن یکسانند و ماندگار و در جاذبه غم و شادی گذرا و خاطره وار،هرکدام از ما در طول حیات وظیفه ای داشتیم،هرکدام از ما چه فقیر و ضعیف چه قوی و غنی رویاها و توهم هایی داشتیم.شادی تیم ها موقع قهرمانی و ارتشی ها موقع پیروزی و جوانان موقع فارغ التحصیلی و غم و ناراحتی شکست خوردگان و فقیران و یتیمان و مظلومان همه گذشتند و دیگر هیچکس اطلاعی از مقصدشان در دیار جاوید ندارد،فقط میتوانیم از مورخان و شاعران و کاتبان و راویان تشکر کنیم که مشتی خاطره برایمان باقی گذاردند.زمین یک کتاب چندین میلیارد صفحه ای که همه صفحاتش کپی از صفحه اولیست می باشد و ما مسافران زمان و عرصه تاریخ و آینده و مسافران مکان با مترو و کشتی و خیال.این گوی زندگی می چرخد و مقصد را خودش انتخاب می کند،زمانی ماموت میخواهد و زمانی تریلی های چندین چرخ،و در میان همه این آشفتگی های منظم تکرار شونده،خوشابحال هر جانداری که با موج ها موج سواری کرد و در گرو ایستادن نبود و در گرو توهم و جاودانه ماندن نبود،خوشا بحال کسی که راه خویش پیمود و بفکر رویای از فردا شروع کردن نبود..میلاد غریبی زاده