سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید |
|
||||||||||||
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است. |
خوشحالم که نسبتا پرکارتر شده اید
وزن مستفعلن وزنی زیباست و همواره اشعار دلنشینی در این وزن خوانده ایم
ای ساربان آهسته رو کآرام جانم میرود
وآن دل که با خود داشتم با دلستانم میرود
از سعدی احتمالا یکی از مشهورترین آنهاست.
شعر شما نیز زیباست و سخن از عشق و فرهاد و بیستون و یک دل و یک صدا شدن میزند👏👏🌺🌺
نکات این شعر را در حد توان عرض میکنم و به اختصار
امیدوارم فایده داشته باشد🙏🙏
۱.تکرار
تکرار کلمه یا مفهوم یا ترکیبات یا راه ِ رسیدن به ردیف و قافیه، به زبان شعر شما لطمه زده
فریاد،من،تو،این ،آن تکرارهای نیاز به بازبینی ِ شعر شماست
۲. ردیف
را با من بزن
ردیف بسیار سختیست،نیاز به پرداخت و حوصله ی بسیار دارد به چند دلیل
دلیل اول، وجود " را" که نشانه ی مفعولیست و شاعر را برای پرداخت بیت بسیار در تنگنا قرار میدهد
دلیل دوم، وجود ضمیر " من" که شاعر را مجبور میکند از مطلبی سخن بگوید که به نوعی همیشه به خودش ختم شود چون قبل از من " با" را داریم که حرف همراهیست
پس شاعر همواره و در هر بیت باید به مطلبی اشاره کند که نوعی همراهی و همگام شدن را برساند
دلیل سوم، فعل امری ِ بزن، که به تنگناهای شاعر اضافه میکند. اگر فعل مثلا باشد " است" دامنه ی انتخاب بسیار گسترده میشود، منتها " بزن" عرصه ی سخن را به شاعرش تنگ کرده
چنانچه در برخی ابیات خروجی از نظر تالیفی نیز به مشکل برخورده است
مانند بیت
با من بیا بگذر از این بیدادها تا بگذریم
این آه و این دل ناله با بیداد را با من بزن
در واقع بعد از آه فعلی به قرینه ی معنوی حذف شده که همان بزن است
آه بزن و دل ناله بزن
ناله زدن را شاید بتوان به نوعی قبول کرد
هرچند مرسوم و صحیح، ناله کردن است
ولی آه زدن ایرادی تالیفیست، چون آه کشیدن صحیح است
یا آه گفتن
دلیل چهارم، وجود " با" است که از این ردیف ، کارزاری بغرنج ساخته که با وجود زیبایی شعر ، شاعر را مغلوب کرده
با باد را، با من بزن
یا
بیت دوم و بیت پنجم که چند بار دیگر به جز ردیف که با دارد در آنها " با " استفاده شده است.
تمام این مسائل بنده را ناخوداگاه وادار کرد بیت اول را مثلا اینگونه بخوانم
روزی اگر عاشق شدی چون من بزن فریاد
تنها نمان همراه شو، پرواز کن در باد
و باقی شعر را با این فرمول پیش میرفتم که این صرفا یک مثال بود.
قبلا هم در مورد اهمیت ویژه ی تعیین قافیه و ردیف در غزل و پیش بینی ِ آنچه در ادامه ی شعر رخ میدهد، صحبتهایی عرض کرده بودم به برخی عزیزان
ولی اینبار هم خالی از لطف ندیدم که وارد این بحث بشوم و عرایضم را خدمت شما دوست بزرگوارم بگویم.
گفتی بسیار است و وقت محدود
پس به همین دو نکته بسنده کردم
امیدوارم عفو بفرمایید 🌺🙏