تابو

گویی در رخش،ماه تابیده است
چشمان او را ماه،بوسیده است
دریا پی موی شکن اندر شکنش
به پهنای جهان،رقصیده است
تا که زیبایی به جمالش رسید
بسط خود را ز جهان،برچیده است
تا نبینن مردمی ان موی بورش
سرش را به چهاری،تراشیده است
ازترس هوسبازان این شهر
او مردانه لباس، پوشیده است
تابو شکنی خوانده شود او
که تن را به هزاری،نفروشیده است
نداریم پاک تر از ان دختری که
 شب را در حصیری،خوابیده است
کشد بر دوش خود چشم هوس را
انکه بسیار گرگ ها،دیده است
چقد عزت دارد دختری که
هر شب با یکی،نخوابیده است
به امیدی که شود چشم هایمان پاک
قضاوت دوش خدا را،بوسیده است

 

به امید روزی که هیچ وقت کسی را قضاوت نکنیم

قضاوت دوش خدا را بوسیده است.‌‌..