پست های وبلاگ

همیشه از آدم های فضول بدم میاد
کسانی که به ظاهر با من خوبند اما پشت سرم غیبت میکنند
آخه چرا؟به من حسودی میکنند!
مگه من چی دارم؟هان!
هیچی که نداشتم هیچ
شانس هم نداشتم تو هیچی
دلم رو به چی این زندگی خوش کنم؟
به ظاهر این جمله《من خوبم》دلم رو خوش کنم؟
نه اینجوری حالم خوب نمیشود
اول در برابر فضولان سکوت میکنم
دوم در برابرشان باز هم سکوت میکنم
و سوم برای آخرین بار سکوت میکنم
اگه دیدم درک نمیکنند، متوجه نیستن و سکوت کردنم باعث این میشود که رویشان زیاد میشود
 چهارم با آنها سخن به میان می آورم
شاید مشکل حل شد
اما اگه باز هم متوجه نشدند
پنجم فریاد میزنم تا شاید به خودشان بیایند
اگر دیدم باز هم درک نکردند
در آخر بدون خورد کردن اعصابم و فریاد یک سیلی و کشیده محکم بر صورتشان جاری میکنم
چون افراد فضول به خاطر اشتباهشان در کودکی پدر و مادرشان به آنها سیلی نزده است این را حس میکنم
پس من کار ناتمام آنها را تمام میکنم
و بعد از سیلی،فضولان از من حساب میبرند
و مشکل حل میشود
و این است قاطع بودن من
و امیدوار بودن من
پس قاطع باش بر فضولان
دل نوشته:نیلوفر ارزانی