سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        قاعده یِ سپاسگزاری از نگاهِ من
        ارسال شده توسط

        مجید خوش خلق سیما

         در تاریخ : سه شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۷ ۰۵:۴۳
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۷۸۹ | نظرات : ۲
        گاهی آنقدر بها و ارزش و وسعتِ کارِ نیک یک انسان زیاد و بزرگ است که نمی توان به هیچ صورت و با هیچ شیوه و روشی و در هیچ اندازه ای از پسِ سپاسگزاری و قدر دانی از آن مخصوصاً با زبان برآمد و نیز جبرانِ آن را باز گرداند.
        بی گمان واضح و مبرهن است افرادِ نیکوکار و نیز کارگشایان و آنانکه همواره حمایت از همنوعان را جزئی جداناشدنی از برنامه هایِ زندگی دانسته و نیز کمک ویاری رسانی به دیگران را در راستایِ جلبِ رضایتِ پروردگار و قسمت کردنِ دریافتی های شان از او با نیازمندان انجام می دهند و می تواند از ثروت ، قدرت ، دانش ، استعدادها ، قابلیّت ها و خصوصیّاتِ منحصربه فرد و سازنده و مفید شان باشد هرگز طمعِ سپاسگزاری و قدردانی را نداشته و چشم داشتی از فعالیّت ها و تلاش هایِ خیرخواهانه نداشته و در بیشترِ مواقع تا حدِّ ممکن حتّی رد و نامی هم از خود بر جای نمی گذارند.
        امّا معمولاً خودِ فردِ کمک گیرنده و مشمولِ بزرگواری ها و عطایا و هدایایِ این بزرگان جهتِ کاستن از فشارهایِ روحی و روانی و نیز عاطفیِ ایجاد شده در چنین وضعیّت هائی دوست دارند در واقع برایِ کمک به خود به شکلی وانمود کنند جبرانِ چنین محبّت هایی را نموده و توانسته اند کاری در قبالِ آنچه دریافت داشته اند به انجام رسانند.
        مسلّماً این ممکن نیست مگر فردِ کمک گیرنده بتواند آنچه دریافت داشته است را به شکلی موردِ استفاده و بهره برداری قرار دهد که منجر به یک زندگیِ برآزنده و افتخار آمیز و یا تبدیل به دست آوردی ارزشمند و مفید گردد و اینگونه آرامشِ خیال و رضایتِ قلبی و شادکامیِ فردِ نیکوکار از کارش فراهم آید و ببیند تلاش ها و کوشش هایش به حاصلی شایسته مبدّل گشته است.
        به نظرِ بنده یِ حقیر تنها به این صورت یعنی با ارسالِ پیام هایِ اخلاقی و معنوی و گاهی هم عاطفی و یا قرار گرفتن به مقدار توان و در حدِّ ممکن در زنجیره ای که همسنخ با فعّالیّت هایِ همان اشخاصِ خیّر و نیکوکار است می توان ذرّه ای از زحمات و مهربانی هایِ چنین انسان هایی را جبران و قدر شناسیِ خود را به آنان اعلام و از آنها سپاسگزاری نمود.
        باز بار دیگر لازم است ذکر گردد چنین انسان هایی هرگز کارهایِ نیکویِ خود را پیگیری نمی نمایند و در صددِ کسبِ نتیجه ای از به انجام رسانیدنِ فعّالیّت های شان نیستند امّا نمی شود انکار کرد در صورتِ مشاهده یِ صحنه هایی زیبا از آنچه کشته اند خود به خود خوشحال و انگیزه یِ بیشتری برایِ ادامه یِ راه و قرار گرفتن در راستایِ هدفِ خود می یابند ، همچون باغبانی که بی گمان از دسترنج و نتیجه یِ زحماتِ خود و آنچه تبدیل به محصولاتِ ارزشمند گشته است لذّت برده و مسرور می شود.
        پدر و مادر اغلب بی نیاز از فرزندان زندگی می کنند و معمولاً هیچگونه توقعی از اولادشان ندارند و همیشه و در همه حال شرایط و بستر را به بهترین شکلِ ممکن و گاهی بیشتر از حدِّ توانشان برایِ پیشرفت و رشد و شکوفاییِ همه جانبه یِ آنان فراهم می آورند و نیز تشویق شان می نمایند تنها رویِ زندگی و برنامه ها و اهدافِ خود متمرکز گشته و نگرانِ هیچ چیزِ دیگر نباشند هر چند اگر خود در رنج و عذاب و تنگنا به سر برند.
        تنها در یک وقت خود به خود سراسرِ وجودِ والدین سرشار از خرسندی و رضایت و افتخار گشته و خستگیِ سال ها تلاش و کوشش و رنج و نگرانی و دغدغه از تنشان خارج شده و بر نتیجه یِ حاصله احسند فرستاده و از پرورده یِ خود خوشنود می گردند و در پیشِ خلق سرافرازانه گردن می افرازند که فرزند به گونه ای زندگی و آنچنان زیبا رفتار کند و با اخلاق و مفید و مؤدب باشد و یا به آنچنان موفقیّتی نائل و جایگاه و رتبه ای را از آنِ خود سازد که او را بینِ دیگر انسان ها شاخص و دارایِ رتبه و مقامِ خاصی سازد.
        راستی چگونه می توان از پرودگارِ بزرگ که از هر چه هست و نیست بی نیاز است و مبرّا و اینچنین بزرگوارانه فرصتِ زندگی کردن بر قلمروش را به انسان بخشیده و او را چنین شگفت انگیز آفریده و در برخورداری از نعمات و برکاتِ اعجاز انگیز و بی همتا در هستی آزاد گذاشته است سپاسگزاری و قدردانی نمود و جبرانِ زحمت هایِ بی حسابِ او را به جای آورد؟
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۹۱۷۵ در تاریخ سه شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۷ ۰۵:۴۳ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۷ شاعر این مطلب را خوانده اند

        احمد نصرتی

         ،

        کبری یوسفی

         ،

        مجید خوش خلق سیما

         ،

        دکتر غلامرضا شیبانی

         ،

        زهرا مددی(نسترن)

         ،

        جواد

         ،

        رضا سلطان

        نقدها و نظرات
        کبری یوسفی
        کبری یوسفی
        پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷ ۲۱:۱۶
        سلام ودرود بر استاد بزرگوار جناب خوش خلق سیما
        آموختنی بود مرحبا ودرودتان پایا باشد خندانک خندانک خندانک
        مجید خوش خلق سیما
        مجید خوش خلق سیما
        پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷ ۲۲:۳۷
        درودها محضر مبارک استاد بانوی سرزمینم که همواره محبت و بزرگواری شان را شامل حال شاگردی چون من می نمایند .. برقرار و پاینده باشید .. بی شک درس جواب می دهیم نزد استادانی چون شما ... خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۸ ساعت پیش         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۲۱ ساعت پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۲ روز پیش         وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        امدم یاد تو از دل به برونی فکنم اا دل برون گشت ولی یاد تو با ماست هنوز
        میر حسین سعیدی

        روشن شده عالم همه در حیرت زهرا ااا خوشحالی عالم همه از حضرت زهرا
        ساسان نجفی(سراب)

        دین خدا ز همت او جان گرفته است اا زن با نگاه فاطمه سلام الله علیها جان گرفته است اا زیباترین نمایش تابان روزگار اا زهراست آنکه مانده در اذهان روزگار
        نادر امینی (امین)

        بارکج نابرده ره در منزل اغیار ماند ااا وین سرشت بد چنین بی محابا در محفل انکار ماند
        ساسان نجفی(سراب)

        مهر رویت همچو آتش جسم و جانم سوخته اا هاله ی عشقت فراوان سینه ام افروخته اا سراب

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3