پست های وبلاگ

یدالله بهزاد کرمانشاهی فرزند حسین ایوانی (نیمه بهمن ماه ۱۳۰۴ - ۵ فروردین ۱۳۸۶) زاده کرمانشاه از شاعران معاصر ایران است.

بهزاد پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه و دورهٔ عالی به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و مدت ۲۷ سال در دبیرستان‎های زادگاه خود به تدریس ادبیات فارسی اشتغال داشت و در سال1359بنا به درخواست خود بازنشسته گردید و به کار مطالعه و تحقیق پرداخت. وی به هنر خوشنویسی علاقه و دلبستگی زیادی پیدا کرد و خود در نوشتن خط تحریر و نستعلیق مهارت و توانایی یافت.

یدالله بهزاد در سالهای ۱۳۲۷ تا ۱۳۲۹، هنگامی تحصیل در دانشکدهٔ ادبیات تهران، از استادانی چون جلال‎الدین همایی و دکتر محمد معین بهره‌ برد.

اشعار او در مجلات ادبی مانند سخن، آینده، یغما چاپ شده‌است. همچنین از وی کتاب گلی بی‎رنگ از انتشارات آگه (چاپ ۱۳۸۱) منتشر شده‌است.

مهدی اخوان ثالث، دربارهٔ بهزاد چنین می‌نویسد:

«بهزاد از شعرا و سخنوران بسیار قادر سخن و بلیغ و شیوا و سلیم ذوق و بلند طبع و لطیف قریحه و نغز اندیشه عصر ماست.»

محمدحسین شهریار نیز دربارهٔ بهزاد می‌گوید:

برو جلیلی و بهزاد را به کرمانشاه / ببین که ماه ببینی به پشت ابر سیاه

امیری فیروزکوهی نیز در مقطع غزلی گوید:

مرا زاد روان بس یاد بهزاد / که زادی به ز یاد همدمی نیست

منبع :گلزار سخن کرمانشاهان
 

افسانه(استاد یدالله بهزاد کرمانشاهی)

مهمان شبی به خلوت آغوش کن مرا کام و دهان به بوسه پُر از نوش کن مرا چون پیرهن ز دوش و بر خود کِشی به ناز

لطفی کن و حجاب بَر و دوش کن مرا

ای جام خاطرم همه لبریز یاد تو

آخر که گفته است فراموش کن مرا

وحشت فزاست خانۀ هوش و سرای عقل

هان ای نگاهِ می زده مدهوش کن مرا

من گوهر محبتم ای گل ز چشم خَلق

شبنم صفت نهفته در آغوش کن مرا

پا تا به سر شراره ام از سوز آرزو

کام دلم برآور و خاموش کن مرا

با بوسه ای ببند زبان شکایتم

زان چشمه سار نوش، قدح نوش کن مرا

وز قصه ها که شرح وفای تو می کنند

افسانه یی دگر گُهر گوش کن مرا.

خرداد ـ1341

شعری از مهدی اخوان ثالث برای یدالله بهزاد کرمانشاهی

عید آمد مهدی‌ اخوان‌ ثالث‌ (م‌. امید)

 

به‌ شاعر گرانمایه‌: یدالله‌ بهزاد کرمانشاهی‌

 

 

عید آمد و ما خانۀ خود را نتکاندیم‌              

 گردی‌ نستردیم‌ و غباری‌ نفشاندیم‌

دیدیم‌ که‌ در کسوت‌ بخت‌ آمده‌ نوروز           

از بیدلی‌ او را ز در خانه‌ براندیم‌

هر جا گذری‌ غلغلۀ‌ شادی‌ و شورست‌            

 ما آتش‌ اندوه‌ به‌ آبی‌ ننشاندیم‌

آفاق‌ پر از پیک‌ و پیام ‌ست‌، ولی‌ ما               

 پیکی‌ ندواندیم‌ و پیامی‌ نرساندیم‌

احباب‌ کهن‌ را نه‌ یکی‌ نامه‌ بدادیم‌              

 و اصحاب‌ جوان‌ را نه‌ یکی‌ بوسه‌ ستاندیم‌

من‌ دانم‌ و غمگین‌ دلت‌، ای‌ خسته‌ کبوتر      

 سالی‌ سپری‌ گشت‌ و تو را ما نپراندیم‌.

\"غزل بالا در کتاب گلی بی رنگ به چاپ نرسیده است و جهت اطلاع کاربران محترم در این پست به ثبت رسید.\"

منبع:مجلۀ فرهنگی هنری بُخاراwww.behzade-kermanshahi.blogfa.com\ منبع دیگر این پست  این وبلاک بسیار زیبامی باشد