فنلاند که بعنوان یکی از بهترینها و شاید هم بهترین
نظام آموزشی دنیا شناخته شده، قصد دارد برای بهبود کیفیت، تحولی اساسی در نظام آموزشی خود ایجاد و مواد درسی را حذف کند.
از سال ۲۰۱۶، تمام مدارس این کشور شمال اروپا نظام آموزشی جدید را با عنوان "پدیده یادگیری" در پیش خواهند گرفت.
در این برنامه جدید، کلاس یا مواد درسی وجود نخواهند داشت و جای آنها را "برنامه موضوعی" خواهد گرفت یعنی برنامههایی که با روند یادگیری کودکان سازگارند.
ماریو کالونن، مدیر آموزش و پروش هلسینکی، پایتخت فنلاند، میگوید: "در نظام آموزشی سنتی، کودکان به کلاسهای مختلف میروند و برای مثال اول ریاضی دارند، بعد علوم و بعد ادبیات."
"اما در نظام جدید دانشآموزان بجای اینکه موضوعات مختلف را منفک از هم یاد بگیرند، حود نقش فعالی خواهند داشت و در برنامهریزی مشارکت میکنند."
به گفته ماریو کایلونن، در نظام سنتی که مواد درسی از هم جدا شدهاند کودکان برای زندگی آینده آماده نمیشوند، در حالی که آنها "نیاز به تفکر چند وجهی دارند تا بتوانند مسئله را از زوایای مختلف ببینند و از ابزارهای مختلف برای حل آن استفاده کنند."
تجربه مشترک
هلسینکی پیشتاز تدوین این نظام جدید بوده است، نظامی که دانشآموزان میتوانند موضوع مورد علاقه خود را انتخاب کنند و برای یادگیری همراه با معلمان برنامهریزی کنند.
کایلونن برای سارا مونتگیو گزارشگر توضیح داد که شیوه کار چگونه است.
برای مثال فرض کنید دانش آموزان کلاس چهارم یک مدرسه علاقه داشته باشند تا همراه با معلمهای خود تاریخ تکامل تلفنهای هوشمند را بررسی کنند.
برای بررسی این موضوع، وقتی صحبت از این میشود که چرا مردم از موبایل استفاده میکنند، ریاضی و آمار به کار گرفته میشوند و برای فهمیدن اینکه پیامک چگونه شیوه نگارش مردم را تغییر داده پای ادبیات به میان میآید:
"به این ترتیب، دانشآموران بسرعت با موضوع ارتباط برقرار میکنند."
"پدیده یادگیری" در دو سال گذشته بتدریج در مدارس فنلاند به اجرا گذاشته شده و مدارس ملزم بودهاند در هر سال تحصیلی مدتی، معمولا چند هفته- را برای تکمیل و توسعه این یادگیری تجربی اختصاص دهند.
در مورد هلسینکی، مدارس تشویق شده بودند تا سالی دو بار این کار را بکنند.
از معلم تا راهنما
تغییر در نظام آموزشی به این معنا است که آموزگاری هم دچار تغییرات عمدهای میشود، معلمها دیگر کنترلی روی موضوعات درسی ندارند و باید یاد بگیرند با دانشآموزان و معلمهای دیگر همکاری و مشارکت کنند.
کار آنها دیگر بر اساس درس دادن نیست، آنها باید بیشتر نقش راهنما یا مربی را داشته باشند تا نقش استاد را.
تا ابتدای امسال (شمسی) هفتاد درصد معلمهای هلسینکی برای اجرای نظام آموزشی جدید آموزش دیدهاند.
کایلونن میگوید: "فکر نمیکنم معلمها دیگر بتوانند بنشینند و ببینند چه اتفاقی میافتد. من فکر میکنم در نظام جدید نقش آنها مهمتر از نظام قدیم خواهد بود بنابراین آنها باید در بکارگیری شیوه جدید بسیار دقت کنند."
نظام آموزشی جدید البته منتقدانی هم دارد.
برای مثال گزارشگر از لئو، دانشآموز مدرسهای در هلسینکی نظرش را در باره نظام جدید پرسید.
لئو پاسخ داد: "نظام جدید محاسن و معایب خود را دارد. این شیوه کاملا متفاوتی است و معلمها میتوانند خلاقیت داشته باشند و شیوههای جدید تعلیم و یادگیری را بکار بگیرند و نظام جدید مفرح هم هست."
"اما من پارسال از این شیوه خوشم نیامد چون آزادی خلاق برای یادگیری هر از گاهی چیز خیلی خوبی است اما آموزش سنتی هم جای خود را دارد."
پروفسور تیم اُتس، مدیر گروه ارزیابی تحقیق و توسعه در دانشگاه کمبریج نگران است که تجربه مثبت فنلاند باعث اشتباه کشورهای دیگر شود.
او میگوید آموزش در فنلاند زمانی که این کشور بهترین نتایج را در برنامه بینالمللی ارزیابی تحصیلی دانشآموزان (پیسا) بدست آورد به اوج رسید اما در سالهای اخیر رو به افول بوده است.
(پیسا برنامه سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی اروپا است که کشورها را از نظر دستاوردهای تحصیلی دانش آموزان ردهبندی میکند).
به گفته پروفسور اتس، متولیان آموزش در بسیاری از کشورهای دنیا، به مدارس فنلاند نگاه کردند که ویژگی آنها آزادی عمل وسیع بود و این که دانش آموزان نباید برای رفتن به کلاس بالاتر در پایان هر سال تحصیلی امتحان بدهند و قبول شوند.
پروفسور اتس میگوید نتایج خوب فنلاند از سال ۲۰۰۰ به بعد در پیسا، محصول اصلاح نظام آموزشی در دهه ۱۹۷۰ بود که تصمیمگیری متمرکز، حضور ناظر در هر کلاس، سرمایهگذاری وسیع در تربیت آموزگار و امتحان اجباری در پایان هر سال تحصیلی را تغییر داد.
به نظر میرسد که فنلاند همچنان آماده تغییر و آماده یادگیری است و کشورهای دیگر هم احتمالا از مسیری که فنلاند طی خواهند کرد درسهای زیادی خواهند آموخت.