سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        ***خاطره ی من***
        ارسال شده توسط

        مینا علی زاده

         در تاریخ : دوشنبه ۱۶ تير ۱۳۹۳ ۰۱:۴۹
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۷۷۸ | نظرات : ۳۳
         
        به نام خدا
         
        سلام دوستان خوبم قرار بود یه خاطره براتون تعریف کنم...فقط قبلش از همه ی دوستانی که تو پست قبلی اومدن و نظر گذاشتن و کلا اونایی که اومدن و از اون پست دیدن کردن و بی نظر رفتنخندانک ممنونم(راستی دوستان من متولد 69 هستم همینطوری گفتم که بدونیدخندانک)
         
        و اما خاطره ی من :
         
        من مثل تمام هم کلاسی هام تو دبیرستان برای موفق شدن تو درسام تلاش میکردم و تقریبا شیطون و شلوغ بودم...وقتی یه مشکلی حالا جه درسی چه غیر درسی برام پیش میومد منم مثل خیلی ها از : خدا ، می خواستم مشکلمو برطرف کنه با اینکه تا اون زمان نماز نمیخوندم و اصلا با خدا ارتباط چندانی نداشتم یعنی اصلا نماز و خدا و... برای من مهم نبودن...البته خدا رو قبول داشتم ولی برام مهم نبود و سرگرم زندگی بودم...
        اسفند سال 1386 بود و من سال سوم دبیرستان بودم و 17 سال داشتم..قبل از این یه ماجراهایی پیش میومد که بعدها فهمیدم خدا خواسته از اون طریق به سمتش برگردم ولی من اصلا متوجه نبودم و فکر میکردم این اتفاقات جزئی از زندگی معمولی هستن..یه روز داداشم که رفته بود نمایشگاه کتاب از اونجا یه قرآن برام آورد و اونو به من هدیه داد من هم ظاهرا خوشحال شدم خندانک از داداشم تشکر کردم ولی بدون اینکه حتی 1 بار اونو باز کنم همونطوری گذاشتمش کنار وسایل شخصی دیگم خندانک (پیش کتاب و دفترای دیگه البته با احترام ولی هیچوقت بازش نکردم و نخوندمش )...یه شب با آبجی کوچولوم (سه سال از خودم کوچیکتره ) داشتم کتابامو مرتب میکردم و میخواستم کتابایی که دیگه لازمشون ندارمو بندازم دور...اونشب چشمم به یه کتاب کوچیک احکام افتاد که از طرف دبیرستان بهمون داده بودن و طبق معمول من هیچوقت بازش نکرده بودم !! خندانک و همینجوری دست نخورده گذاشته بودمش کنار کتابای دیگم...ولی اونشب برخلاف معمول  اون کتاب احکام رو باز کردم و شروع به خوندنش کردم...تو صفحات اول کتاب چندتا حدیث بود درباره ی گناهکاران و کسانیکه خدا رو فراموش کردن..تو اون کتاب خوندم که خداوند روز قیامت به گناهکاران نظر رحمت نمیندازه...یعنی حتی نگاهشون هم نمیکنه ...بعد از خوندن اون احادیث یه حرارت عجیب رو تو قلبم احساس میکردم(نمیدونم چه جوری حال اون شبم رو براتون توضیح بدم) ...رفتم تو حیاط و آسمون رو نگاه میکردم و اشک میریختم . آبجیم از پشت پنجره منو نگاه میکرد من به اشاره بهش گفتم که چیزی نیست..اونشب خدا رو تو قلبم حس میکردم واقعا یه حالت بین خوف و رجا بود هم امید داشتم و هم میترسیدم اونشب خیلی اشک ریختم خیلی زیاد (خندانک) گفتم خدایا یعنی قراره روز قیامت تو حتی به من نگاه هم نکنی ؟؟؟...بعد برای اولین بار رفتم وضو گرفتم و چادرنماز مادرمو سرم کردم( چون خودم چادرنماز نداشتم!!) و اون قرآنی که داداشم بهم هدیه داده بود رو کنار مهرم گذاشتم (همه ی اینکارا رو بی اختیار انجام دادم) و جالب اینکه قرآن رو بی اختیار برداشتم و بازش کردم(بعدها باخودم گفتم خدایا جز حکمت تو چه دلیلی داشت که من قرآن رو باز کنم؟مثلا چرا شروع نکردم به نماز خوندن)واقعا بی آنکه اختیاری از خودم داشته باشم  قرآن رو باز کردم دقیقا سوره ی توبه اومد...باورم نمیشد خداوند به من گفت درِ توبه به روت بازه...راستی اگه خدا توبه پذیر نبود من باید چیکار میکردم؟؟؟(باور کنید دق میکردم)
        تو اون صفحه از قرآن که باز کرده بودم چشمم به آیه ی پانزدهم افتاد :
         
        و یذهب غیظ قلوبهم و یتوب الله علی من یشاء والله علیم حکیم
         
        ( و خشم دلهای آنان را از میان می برد. و خدا توبه ی هرکس را بخواهد ( و شایسته ببیند) می پذیرد و خداوند دانا و حکیم است .)
         
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۴۱۰۸ در تاریخ دوشنبه ۱۶ تير ۱۳۹۳ ۰۱:۴۹ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۲۶ شاعر این مطلب را خوانده اند

        میثم دانایی

         ،

        علی اسماعیلی

         ،

        مینا علی زاده

         ،

        فرشته شمس الدینی

         ،

        مهدبروجردی رسا

         ،

        محسن آریان

         ،

        رضا حمید راد ( احسان )

         ،

        مجتبی شه ستا

         ،

        حوریه (دلشید) اسماعیل تبار

         ،

        علی اکبر حسینی زاده

         ،

        زهرا محمد زاده (زِلفِشـــه)

         ،

        غلامرضا مهدوی (مهدوی)

         ،

        امیر منصور جلالی

        ،

        فرید عباسی

         ،

        حسین احسانی فر(رهای لنگرودی)

         ،

        وحید

         ،

        ژيلا شجاعي (يلدا)

         ،

        محمد حسین اخباری

         ،

        سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)

         ،

        فرهاد مهرابی

         ،

        حسین خسروجردی (خسرو)

         ،

        الهه انتظاری(شقايق)

         ،

        عبدالوهاب (وهاب) شیرودی

         ،

        تینایاسین

        ،

        مینو امینی

        ،

        حسين باران(کاک باران)

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۳ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۳ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        نادر امینی (امین)

        دگرباره همی گویم که من بار گران بودم چو ذره اندرین گیتی همواره با دیگران بودم نجستم من ذات حق را چونکه اکنون سریر عاشقی را من چسات دل نگاران دیدم
        میر حسین سعیدی

        در آرزوی بهار آخرین برگ پاییز مثل یک قهرمان در پای درخت با هزاران نقش ناز جان می بازد بهار خواهد آمد
        ساسان نجفی(سراب)

        اگر روم ز پیش فتنه ها برانگیزد اا ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
        نادر امینی (امین)

        داغ مرا ناله مرا آه جگر سوز مرا سرد ترا شاد ترا شعر شکر ریز ترا
        میر حسین سعیدی

        تا ندهی سر نشوی سربلند ااا در ره جانانه ی گیسو کمند ااا دل که گرفته است ز نو پاره کن ااا تا دل پاکت به درش می بَرند

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5