سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        مجلس نور شعرناب
        ارسال شده توسط

        سید حمید رضا مرتضوی(برگ سبز)

        در تاریخ : سه شنبه ۱۰ تير ۱۳۹۳ ۲۰:۰۴
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۹۱ | نظرات : ۳۲

        سلام و درود خدمت تمامی شعرنابی های عزیز
         
        با تشکر از حمایت های مدیریت محترم شعرناب
        ----------------------------------------------------
        به مجلس نور شعرناب خوش آمدید
        دوستان عزیز امشب سر ساعت 10 شب همگی در کنار هم مشغول قرائت آیاتی چند از کلام الله مجید می شویم
         
        جلسه اول را با سوره مبارکه حمد آغاز میکنیم چون سرآغاز قران است و سپس به بررسی احادیث و نکاتی در مورد این سوره مبارکه میپردازیم
         
        در جلسات بعدی به قرائت جز سی ام قران به همراه تفسیر آیات می پردازیم
         
        با اجازه همه اساتید و دوستان گرامی
        شروع میکنیم
        -------------------------

         
           بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَن الرَّحِيمِ [1:1] به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
         
        الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ [1:2] ستايش مخصوص خداوندي است که پروردگار جهانيان است.
         
        الرَّحْمن الرَّحِيمِ [1:3] (خداوندي که) بخشنده و بخشايشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته).
         
         مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ [1:4] (خداوندي که) مالک روز جزاست.
         
        إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ [1:5] (پروردگارا!) تنها تو را مي‌پرستيم؛ و تنها از تو ياري مي‌جوييم
        اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ [1:6] ما را به راه راست هدايت کن...
         
         صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ [1:7] راه کساني که آنان را مشمول نعمت خود ساختي؛ نه کساني که بر آنان غضب کرده‌اي؛ و نه گمراهان.
         
         
         
        بسم الله الرحمن الرحيم بين شيعه و سنى بر سر اينكه آيا اين آيه جزء هر سوره است‏يا نه، اختلاف عظيمى وجود دارد. اهل تسنن آن را جزء هيچ سوره‏اى نمى‏دانند و شروع هر سوره را با بسم‏الله از قبيل شروع هر كار ديگر با بسم‏الله مى‏شمارند كه بسم‏الله جزء آن كار نيست; بلكه در عمل گاهى سوره‏ها را بدون بسم‏الله آغاز مى‏كنند. شيعه آن را مسلم جزء قرآن مى‏داند.
        توجه داريد كه آيه مورد بحث يك جمله تمام نيست. مفسرين در اينكه متعلق محذوف آن چيست نظرهاى گوناگون داده‏اند، از جمله، «استعين‏» (يارى مى‏طلبيم) - «ابتداء» (ابتدا مى‏كنم) و «اسم‏» (نشانه و علامت مى‏نهيم)، كه احتمال اخير قوى‏تر بنظر مى‏رسد.
        اينكه به بشر دستور داده شده است كه كارهايش را بنام خدا بنامد، روى چه انگيزه‏اى مى‏تواند باشد؟ براى اين است كه كارهاى انسان جنبه قدس و عبادت پيدا كند و بنام او بركت‏يابد.
        نامگذارى‏هائى كه براى افراد و يا اشياء مى‏كنند گاهى از نوع علامت است و گاهى از نوع وصف. در قسم اول گرچه اسماء خودشان داراى معانى هستند ولى معناى آنها منظور نظر نگرديده; بلكه تنها براى تشخيص و بازشناسى اين اسم گذاشته شده است در قسم دوم نام، صفتى از صفات او را بيان مى‏كند. پروردگار متعال نامى كه صرفا جنبه علامت داشته باشد، ندارد و تمام نامهاى او، نمايانگر حقيقتى از حقايق ذات مقدس او است. در قرآن كريم در حدود صد اسم براى خداوند آمده است كه در واقع صد صفت است كه نمونه آنها را در همين سوره ملاحظه مى‏نمائيد:الله، رحمن، رحيم، مالك يوم الدين، ولى هيچكدام جامعيتى را كه اين نام دارد، ندارند; چون آنها هر كدام يكى از كمالات او را نشان مى‏دهند ولى اين نام، نمايانگر ذات مستجمع جمع صفات كماليه است.
        كلمه الله در اصل الاله بوده است اگر از اله مشتق شده باشد يعنى آن ذاتى كه بگونه‏ايست كه او را بايد پرستش كرد و قهرا اين معانى در اين كلمه نهفته است، ذات مستجمع جميع كماليه و مبرا از هر گونه سلب و نقص. اگر از وله مشتق شده باشد از اين جهت‏خداوند را الله گفته‏اند كه عقل‏ها در مقابل ذات مقدسش حيران و يا متوجه و عاشق او و پناهنده به اويند. و احتمال قوى دارد كه اله و وله دو لهجه از يك لغت باشد، يعنى اول وله بوده و بعد آنرا بصورت اله استعمال كرده‏اند; و وقتى آنرا بصورت اله تلفظ نمودند معنى پرستش هم پيدا كرده است. مى‏توان گفت كه در فارسى لغتى مترادف كلمه الله كه بشود جاى آن گذارد نداريم، و هيچكدام رساننده تمام معنى الله نيستند.
        الرحمن الرحيم بجاى اين دو كلمه نيز در فارسى نمى‏توان واژه‏اى يافت كه عينا ترجمه آن باشد، وقتى مى‏گوييم رحمان و رحيم دو معنا در ذهن ما مجسم مى‏گردد: يكى نياز عظيم و فراوان مخلوقات كه گوئى سراسر مخلوقات با زبان قابليت‏هاى خودشان همه دست نياز بدرگاه بى‏نياز او دراز كرده و التماس مى‏كنند، و ديگر اينكه او رحمت بى‏حساب خويش را بسوى آنان فرستاده و نيازهاى آنان را تامين نموده است. رحمان كه بر وزن فعلان است دلالت بر كثرت و وسعت مى‏كند و مى‏رساند كه رحمت‏حق همه جا گسترش پيدا كرده و همه چيز را فرا گرفته است. و اما رحيم كه بر وزن فعيل است دلالت بر رحمت لاينقطع و دائم حق مى‏كند، ولى رحيم نوعى از رحمت است كه جاودانگى دارد و تنها شامل آن بندگانى است كه از طريق ايمان و عمل صالح; خود را در مسير نسيم رحمت‏خاصه حق قرار داده‏اند.
         
         
        ***تعبير آيات:
         
         نعمتها و تربيت همه موجودات از ذات مقدّس خدا سرچشمه مي گيرد .
         
          اساس خلقت و تربيت و حاكميّت خدا بر پايه رحمت و رحمانيت است .
         
          توجه به معاد و سراي پاداش اعمال و حاكميت خدا بر آن دادگاه .
         
          بيانگر توحيد در عبادت و تكيه گاه انسان به خدا .
         
          بيان نياز و عشق بندگان به هدايت الهي .
         
        توضيح صراط مستقيم كه از راه مغضوبين و گمراهان جدا است .
         
         
        ***فضيلت سوره حمد
         
        @از رسول خدا روايت شده كه فرمود: هركس سوره حمد را قرائت كند خداوند به عدد تمام آياتي كه از آسمان نازل شده به او ثواب و پاداش عنايت مي فرمايد.
         
         @پيغمبر اسلام روايت فرمود : هر کس اين سوره را بخواند مثل آن است که تورات ، انجيل ، زبور ، صحف ابراهيم و صحف موسي و قرآن را تماما خوانده باشد و به هر حرفي درجه‌اي از بهشت به او دهند که اجازه ندارم اوصاف آن درجات را بيان کنم همين اندازه بگويم که خوش بحال خواننده آن و اين سوره هر دردي را دواست.
         
        @پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به جابر فرمود : اي جابر مي‌خواهي بهترين سوره را به تو بياموزم؟ عرض کرد: بله پدر و مادرم فداي تو باد. حضرت (ام الکتاب) را به وي تعليم کرد و سپس فرمود : حاضري درباره آن بشنوي؟ عرض کرد : آري پدر و مادرم فداي تو باد. پيامبر فرمود : جابر! اين سوره هر دردي را دواست ، مگر مرگ.
         
         
        @به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است : هر كه را علتى عارض شود در همان وقت هفت مرتبه سوره « حمد » را در گريبان خود)بخواند، اگر علتش  برطرف شد اكتفا نمايد، و اگر نه هفتاد مرتبه بخواند، و من ضامنم از براى او عافيت را.
        و ايضا به سند ديگر منقول است كه : سوره « حمد » را بر دردى هفتاد مرتبه نمى خوانند مگر آن كه آن درد ساكن مى شود.
         
        @به ظرف آبي 40 بار سوره حمد را بخوانيد آن گاه از آن به بيمار مورد نظر بپاشيد و صدقه اي بدهيد و به دريافت كننده صدقه امر كنيد تا بيمار يا ( فلاني ) را دعا كند تا شفا يابد .
         
        @تلاوت سوره ي حمد به انسان: روح ايمان مي بخشد، او را به خدا نزديک مي کند، صفاي دل و روحانيت مي آفريند ، اراده انسان را نيرومند ، تلاش او را در راه خدا و خلق افزون مي سازد و ميان او و گناه و انحراف فاصله مي افکند.
         
        @  براي تدبربيشتر مي توان به تفاسير  قران مجيد مراجعه کرد مانند تفسير نمونه -تفسير الميزان
         
        -----------------------------------------
         
        از تمامی سروران گرامی خواهش دارم از صمیم قلب برای شفای بیماران،ازدواج جوانان،عاقبت بخیری همه ما و ظهور آقا دعا کنید
        من الله توفیق
        ------------------------------------------------------------
         
         
        دوستان گرامی و عزیزم
        هر انتقاد یا پیشنهاد شما انگیزه مرا دوچندان میکند
        دوستان عزیزاینجانب سعی داشته ام این جستار را به صورت خلاصه و مختصر و مفید منتشر کنم
        اگر تمایل دارید مطالب بیشتر باشد 
        حتما اطلاع دهید تا از جلسه آینده که فردا هست مورد نظر قرار دهم
         
        ---------------------
        التماس دعا
        خاک پای شما عزیزان
        برگ سبزخندانک
         
         
         

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۴۰۷۴ در تاریخ سه شنبه ۱۰ تير ۱۳۹۳ ۲۰:۰۴ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2