پست های وبلاگ

آنگاه که در سرزمین مادها و یادها :میبد در شبانگاه زمستان سرد 1352مادرم بی بی بزرگ : \"برزک \" پسری را به دنیا آورد ، مادر پارسی بانوی نیک اندیش بهدین \"....... ماندگاری \" او را در آغوش گرم خود گرفت و آرام  وشادمان در گوشش گاتهای پر فروز اشو زرتشت را خواند و نام سپند کوروش را بر او نهاد  و رفت و دیگر هیچگاه بر نگشت . 

نه ساله بودم که در دوم دبستان کتاب پارسی را خوب می خواندم و املا را خوب می نوشتم .روزی مدیر مدرسه گفت : کوروش ! باید به بچه هایی که در درس پارسی ضعیف هستند نوشتن یاد بدهی . در کلاسی خالی به همکلاسی ها نوشتن را می آموختم و پاداشم چیزی نبود جز شکلات و خوراکی های خوشمزه  و گاهی چند حبه قند که آنها در جیب خود پنهان می کردند و من با شیطنت کودکانه از آنها می ستاندم و می خوردم و سر مست می خندیدم . 

در سال 1370سرودن و نوشتن را آغاز کردم که تا کنون آگاهانه از زهدان تخیلم فرزندان ادب به آفرینش رسیده اند : 1- کتاب مهتاب عشق (داستان 1379 ) 2- آوای حفره های سرد(شعر1389) 3- ناقوس سگ(داستان) .  

امید آنکه همواره  در این سرزمین اندیشه ها ی راستین زایش  پر فروغ داشته باشند  و روزی در گوش زمین سرد صدای سم اسبان اصیل پارسی تکرار شود !..... 

ایدون باد