پست های وبلاگ

از عشق گردون موتلف بی عشق اختر منخسف
از عشق گشته دال الف بی عشق الف چون دال ها
آب حیات آمد سخن که آید ز علم من لدن
جان را از او خاکی مکن تا بر دهد اعمال ها

بر اهل معنی شد سخن اجمال ها تفصیل ها
بر اهل صورت شد سخن تفصیل ها اجمال ها
گر شعر ها پر گفتند پر پر به بود دریا ز در
که ز ذوق شعر آخر شتر خوش میکشد تر حال ها.

بانو خطاط را خدا ندانیم پس خدا دستور به خطاط داد که خط بنویسد.پس خط سوم را فقط خدا میداند و شمس.
و این من شمس که با شمس بگو مگو میکند..

درود. فقط میتوانم بگویم از صد شعر منثور زیباتر است. من نمیتوانم تفسیری ارائه کنم. میترسم خرابش کنم. همین بیان موجز خودش کافی ست و اگر خود شمس میخواست شرحش میداد.

خانم صفورا کمربسته عزیز،

متن شما بسیار تأمل‌برانگیز و عمیق بود. اشاره به سخنان جناب شمس تبریزی و تفسیر خط سوم، نشان از دقت و تأمل شما در مفاهیم عرفانی دارد. این نوع تفکر و نگرش می‌تواند راهی برای درک عمیق‌تر از خود و جهان پیرامون باشد.

با آرزوی موفقیت و در پناه حق،
قدح

🌹❤️🌲🌺🌝😀🌸🌷🌱🙏🦚🦜🌵🌳🎋🍃🍂🍁🪷🪻
🌹❤️🌲🌺🌝😀🌸🌷🌱🙏🦚🦜🌵🌳🎋🍃🍂🍁
🌹❤️🌲🌺🌝😀🌸🌷🌱🙏🦚🦜🌵🌳🎋🍃🍂🍁🪷
🌹❤️🌲🌺🌝😀🌸🌷🌱🙏🦚🦜🌵🌳🎋🍃🍂🍁

با سلام واحترام
چه انتخاب عجیبی
این تفسیر استاد هنرهای رزمی اینجانب مرحوم خلیل گوزلی است که به رسم امانت نام ایشان را آوردم :
"
خط اول :اسرار ازلی که فقط نزد خداوند است
خط دوم : متن کتابهای آسمانی و ادارکات وشهود عارفان است که بین انسان ومعبود مشترک است.
خط سوم : اشاره به رموز خلقت انسان دارد و اینکه خداوند بعد از خلقت انسان به خودش تبریک می گوید (فتبارک الله احسن الخالقین ) "
توضیحات اینجانب : بعضی از این کلمات و اشارات بار معنایی عمیقی دارد ونباید ساده آن را بخوانیم وقضاوت کنیم واعوذ باالله نسبت های نا شایست مثل عدم علم در موردی به خدا نسبت دهیم .
از اینکه این جملات توجه شما را جلب کرده به شما تبریک می گویم .
سالم و پیروز و بی غصه باشید.

تفسیر شعر خومت شما امیدوارم مورد قبول باشد
این سخن از شمس تبریزی به‌طور نمادین به عمق معرفت و شناخت روح انسانی و رازهایی که در آن نهفته است، اشاره دارد. برای تفسیر این عبارت می‌توان به مفاهیم و سطوح معنایی مختلفی توجه کرد:
1. "یکی او خواندی لاغیر": در این بخش، شمس به خطی اشاره دارد که فقط خود شخص می‌تواند آن را بخواند، نه دیگران. این خط نمادی است از شناخت شخصی و درونی، معرفتی که فقط فرد آن را درک می‌کند و دیگران به آن دسترسی ندارند. به عبارت دیگر، در این مرحله، فرد هنوز در عالم شخصی و جدا از دیگران قرار دارد.
2. "یکی هم او خواندی، هم غیر او": در این قسمت، خط به گونه‌ای است که نه تنها شخص خود بلکه دیگران نیز می‌توانند آن را بخوانند. این نوع خط به شناخت مشترک و عمومی اشاره دارد؛ یعنی فرد قادر به درک و انتقال معرفت خود به دیگران است. این مرحله بیانگر ارتباط با دیگران و درک جمعی است که در آن فرد از خود به سمت دیگری گام برمی‌دارد.
3. "یکی را نه او خواندی نه غیر او": این بخش به نوعی از معرفت اشاره دارد که نه شخص خود می‌تواند آن را درک کند و نه دیگران. این خط نمادی است از شناختی فراگیر، غیر قابل توصیف و بیرون از توانایی‌های عقلانی و زبانی بشر. در واقع، این بخش به حقیقتی اشاره دارد که در خارج از دسترس عقل و زبان انسانی است و به نوعی از حقیقت یا شعور اشاره دارد که تنها با تجربه‌ی روحی و الهی قابل درک است. این نوع از شناخت و درک به مراتب عمیق‌تر و برتر از آن است که بتوان آن را به صورت لفظی یا فکری بیان کرد.