پست های وبلاگ

آقای "اوشن وانگ" (Vương Quốc Vinh)؛ شاعر، مقاله‌نویس و رمان‌نویس ویتنامی آمریکایی، زاده‌ی ۱۴ اکتبر ۱۹۸۸ میلادی در سایگون ویتنام است و سال‌هایی از عمرش را به عنوان یک پناهنده در کمپی در فیلیپین سپری کرده و اکنون ساکن نورتهامتون، ماساچوست است. 

او بعد از آشنایی با شاعر و نویسنده آمریکایی، "بن لارنر" (Ben Lerner) مسیر زندگی‌اش عوض می‌شود. خود او معتقد است، بدون لارنر هرگز امکان نداشت استعداد او به منصه‌ی ظهور برسد و به آمریکا سفر کند.

ووونگ دریافت‌ کننده‌ی بورسیه‌ی ۲۰۱۴ روت لیلی/سارجنت روزنبرگ از بنیاد شعر، جایزه‌ی وایتینگ ۲۰۱۶ و جایزه‌ی تی‌اس الیوت ۲۰۱۷ برای شعرش است.
نخستین رمان او، On Earth Were Briefly Gorgeous، در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. او در همان سال جایزه‌ی مک آرتور را دریافت کرد.

◇ کتاب‌شناسی:
- نه. کتاب‌های بله بله (۲۰۱۳)
- آسمان شب با زخم‌های بیرونی (۲۰۱۶)
- زیبایی‌های کوچک زندگی (۲۰۱۹)
و...

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
[تلماخوس]*
مثل هر پسر خوبی، پدرم را از آب بیرون کشیدم
موهایش را گرفتم 
و کشیدمش روی شن‌های سفید.
رد انگشت‌هایش با هر موجی پاک می‌شد 
از آنجا که شهر ِ
پشت ساحل چندان از جایی که آمدیم دور نیست 
از آنجا که کلیسای جامع 
اکنون کلیسای جامعِ درختان است 
در کنارش زانو می‌زنم تا ببینم چه قدر دور می‌شود
لابد غرق می‌شوم
منو می‌شناسی، با؟
اما هرگز جوابی نیست 
جوابی که گلوله‌ای باشد در حفره‌ای در پشت، در کرانه‌ی آبِ دریا 
هنوز هست 
و من فکر می‌کنم او می‌تواند پدر کسی باشد 
راهی پیدا کنیم 
شاید بطری سبزی پیدا شود 
که پاهای بچه‌ای را با خودش داشته باشد 
پاهایی که هیچ وقت لمس نشده
گوش‌هایش را لمس کردم.
بی‌فایده بود.
برش گرداندم.
صورتش را.
کلیسای جامعی در دریای سیاهِ چشم‌هایش پیداست 
این صورت من نیست 
اما یک‌بار مثل همه‌ی عاشقان شب‌های خوش بوسیدمش: 
راهی برای مهر و موم کردن لب‌های پدرم 
با آنچه دارم:
آغازِ کار نجیبانه‌ی غرق شدن.
---------
* از اسطوره‌های یونانی، فرزند ادوسئوس معروف به اولیس و پنلوپه. او به وقتِ سرگردانی اولیس در دریاها و سال‌های طولانیِ او دور از خانه، در جست و جوی پدر بود.

 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی