استاد "پرویز مخدومی"، شاعر کوردستانی، زادهی اسفند ماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روستای قوچاق شهرستان قروه استان کردستان و اکنون ساکن بندرانزلی است.
ایشان تحصيلاتش را در رشتهی جامعه شناسی، دانشگاه تبریز به اتمام رساند و از سال ۱۳۶۶، به مدت چهار سال مسئول کانون شعرا و نویسندگان آموزش و پرورش استان کردستان بود.
ایشان از دوره جوانی در دبیرستان به شعر علاقهمند شد و در آن دوران، تعدادی از اشعارش در مجله جوانان، چاپ و منتشر شد.
او که در سال ۱۳۶۵، در جشنوارهی شعر منطقهای، سازمان تبلیغات اسلامی، نفر اول شد؛ بیشتر به هایکو و شعر کوتاه گرایش دارد.
▪︎نمونه شعر:
(۱)
درون سینه نالانی دل ای دل
حدیث موج و طوفانی دل ای دل
چو گیسوی چمن بر شانهی باد
چرا امشب پریشانی دل ای دل
(۲)
من و ذهنی به رنگ و بوی پاییز
پریشان برگهای عبرت آمیز
چه خوش باشد لب آیینهی نهر
من و تنهایی و شعر دلانگیز
(۳)
سنگینم از خویش و
رویاهای فرو ریخته بر شانهی تو
سنگین
سنگین
میچینم از کشالهی جاده
مغز نگاهی فرو پاشیده
و نشستههای سنگی
میبینمت بر کنارهی ماه
زلال ایستادهای
به شستن چشمهای خاک آلود
و جامههایی به چرک تنگی
میبینمت در آستانهی شکفتن
ستارهی بادامی!
(۴)
دلم را زدم
یک بار به سیم آخر
یک بار به دریا.
(۵)
آوای گنجشک
سنگینی میکند
روی شاخه.
(۶)
در دیدار با دریا
چیزی نگفتم
کف زدم.
(۷)
در سراشیب شب
راهمان را تغییر داد
کرم شبتاب.
(۸)
باد شامگاهی
ماه پت پت میکند
درون برکه.
(۹)
در آینهی بغل دست
اشیاء از آنچه فکر کنی
به من نزدیکترند.
(۱۰)
موقع عکس گرفتن
سایهام در آب
دست و پا میزد.
گردآوری و نگارش:
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
منابع
- گفتگو نگارنده با شاعر.
- پیج اینستاگرامی شاعر (چوب شعرهای ساحل)