جهانگیر غفاری
جهانگیر غفاری با تخلص ئاگرین، شاعر، مترجم و نویسندەی توانای کردستانی کە خیلی زود و نا به هنگام در ۲۴ خرداد ۱۳۷۸ در منزل پدریاش در سنندج جاودانه شد. فشار زندگی، گرفتاریهای روزمره ناشی از بیکاری و مشکلات اقتصادی، استرسهای اجتماعی و سیاسی که تحمل آن را برای هنرمندی حساس و جوان چون جهانگیر دشوار مینمود؛ و ناچار او را شتابزده بسوی خودکشی کشانید.
او در شبی زمستانی سال ۱۳۵۳ خورشیدی به دنیا آمد. از فعالان انجمن های ادبی و فرهنگی کردستان بود، در شب شعرها و برنامههای ادبی حضوری پر ثمر و ارزنده داشت.
مجموعە اشعارش بە نام "بەرەو لوتکەی شیدایی" (بسوی قلهی شیدایی) چاپ و منتشر شده است. همچنین او، اقدام به ترجمه آثار فروغ فرخزاد و سهراب سپهری از فارسی به کردی در ۴ جلد کرد که از آثار ماندگار اوست.
جهانگیر با مطبوعات داخل کشور مانند آبیدر، ئاسو، کرفتو و سیروان همکاری داشت و مقالاتش چاپ میشد و برای مدتی نیز در آنسوی مرزها زندگی کرد و با نشریات اقلیم کردستان همکاری قلمی خود را ادامه میداد.
▪︎نمونه شعر:
(۱)
هۆ دایەگیان!
پەیمان ئەدەم
چی خەنجەروگولەوگڕە
لەئەندێشەم بشۆمەوە
چی گوڵەهێرۆ وتابلۆی جوانه
بۆشاری نویێ تێکۆشانم
بانگ بکەمەوە
"ئەگەر ئەمجارە بێمەوە"
(۲)
کاتێ سهر بازی ون ده خوێنمهوه
نم........نم
له بارهگای ئهم شههیدستانه
ده توێمه وه!
(۳)
ئارزوومه ههرچی ئینسانه به ئازادی بژێ
چون گهلێ داماو و دیل و مات و خهمگهینم دهوێ؟
نامه وێ خوێن برژێ یا بۆنی که لاکی کۆن بهکهم
رهنگی مێلا قهو گوڵاڵه وبۆنی ئهسرینم دهوێ.
(۴)
ئهی وهتهن! من ئیسته کهش سهربازی توم
ئهی وهتهن! من ئیسته کهش قوربانی توم
خاکی بهر پی و توزی کهوشی ون بوکهی شاخانی توم
ئهی وهتهن! دهوره گهرد و شاعیری شارانی توم
گهر چی پیلاوم دراوه و جل شرم
خوینی مهیوی سهر زهوی رولانی توم
تورهیی و دهنگی بلیندم
گهرچی دهیشینی سهرت
لیم ببوره! لیم ببوره!
تو دهزانی داخ و دهردی گیانی من
خاکی من تینویی ئاوه
کانیاوی خوینی من ویشکی دهکا
ماسی ئازادیم له کوی
کوا مهلهی شادی دهکا
تا بهکهی لانکهی خهیالم وا به تالی رابژی
تا بهکهی بهسته و خهیالم وا به یادی ئهو بژی
داده داده داده له بزی ههر قسهم
ئیشی تویه واله گیانی من قهسهم
ئهو کهسهی وا بی خهمه
خوی له سوچی ژووره کهی
غهرقی خوشی خویهتی
خوزگه جاریک رولهکهی لی ون ببا
تا بزانی ئیشی من له کویهتی.
گردآوری و نگارش:
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
منابع نت