پست های وبلاگ

سلام و درود


همخوانی
اسلحه
-خودش-
خطرناک نیست
بستگی دارد
در چه دستانی گذاشته شود
-- مثل سیاست!



عالی و ارزشمند بویژه بخش گاهی اگر مردباشی


روح شریفشان در رحمت یگانه خدا نوریاب

زرمه‌بل؛ برای شوان کاوه

ای زرمه‌بل!
گفتم که هردو نامت عزیز است
هم کاوه هم شوان
یادت نماند؟
حالا که رفته‌ای چه کنم
جز این که اشکِ سرخ ببارم از ابرِ چشم
در سوگِ هردوان؟
درود جناب فلاحی و تسلیت حالا نیمایی استاد عسگرزاده را بهتر درک می کنم اولین بار نیست که فهم با تاخیر شرمنده ام می کند ولی سرخی شرمندگی کجا و زرمه بل فراق کجا

درود بزرگوار

درود بر شما آقای فلاحی ارجمند
و سپاس فراوان از این‌که چنین از شوان کاوۀ عزیز یاد کرده‌اید. یادش همیشه گرامی می‌ماند.
*
تا انتظار باقی‌ست

گفتی: «جهان سرآمد وین شامِ تار باقی‌ست
گفتم: «مگو چنین‌ها کان کار و بار باقی‌ست.»

برگی که باد بُردش، می‌گفت با جوانه
ما و تو گر نباشیم این جوکنار باقی‌ست

دریاب لحظه‌ها را در آبِ جویباران
بنگر که می‌روی تو وین جویبار باقی‌ست

خورشید نیز آن سوی سرگرمِ کارِ خویش است
گر میغِ تیره اینجا چون شامِ تار باقی‌ست

گر سنگ‌پشتِ درّه داند و گر نداند
خورشیدِ مهربان را نور و نثار باقی‌ست

بر سنگِ دیگری زن این سنگ را که سرد است
تا بنگری جهان را شور و شرار باقی‌ست

این راز بشنو از من هرگز مگو جهان هیچ
هرگز مگو جهان پوچ، تا انتظار باقی‌ست.

(استاد محمدرضا شفیعی کدکنی).
*
قلمتان همیشه به مهر و سو نویسا.

سلام و درود،
خدایش بیامرزاد