پست های وبلاگ

درود

درود برشما جناب استاد صادقی . بیدل.
بسیار عالی واموزنده
وبامفهوم عالی بود استادانه

درودو سپاس بزرگوار نازنین

دیدگاه دیگری هم هست که هر انسانی صرف نظر از عقاید و باورها

و ایدیولوزی اش دارای حق و حقوق اولیه ای می باشد

و هم اوست که حق انتخاب دارد

و از همین روست که حتی دینش را نیز باید خود انتخاب کند

و این حق هم یکبارمصرف نیست که بتوان با بیرون رفتن از کیشی

که قبلا انتخاب کرده است با چوب مرتد مجازات شود . و این انتخابش

و حقی را که دارد ادله ای می باشد و نه علتی . چون کیش و دیانت علتی

با علتی می آید و با علتی میرود

در ضمن در نزد ملل مختلف رقص به معنای هرزه گی نیست

همچنان که چنین در رحم مادر با شنیدن موسیقی می رقصد

گاو بیشتر شیر میدهد و حتی گیاهان متاثر می شوند و چرا

انسان چنین نباشد .

با حترام

سلام و درود خدمت شما دوست بزرگوارم

به دقت اگر نگاه کنید آنچنانی که نگاه بنده به کلمات اورده ام بود نگفتم رقصیدن عامل هرزگی ست.

درود بر شما

لزوما البته

در مورد دیگر بنده مذهب را نشانه نگرفتم بلکه دین مد نظرم بود الا ان الدین عند الله الاسلام این تکوین عالمه که در قرآن عزیز آمده است. هر چند امروز ادیان الهیِ دارای شریعت بسیار برایم محترم هستند اما این یک حقیقت است که دین نزد خداوند اسلام است.

آن اصالتی که به رقص داده می شود آن چنانی که میخواهند از مفهوم آن فرار کنند می توان به همه چیز نسبت داد. فی المثل رقص شمشیر ها در میانه ی میدان!!! آیا این نیکوست؟!

اگر محل بحث آنچنانی که عرض کردم ایجاد تحرک درست باشد باز به همان دو نگاه بر میگردیم. آدمی تا ملکوت پرواز میکند تا بی نهایت ها خدا می داند تا کجا چرا باید خود را در نمایشی کوتاه بگنجاند و نشاطی سطحی و گذرا بدست آورد و در همان کوتاهی بماند و نگاه ابد نداشته باشد؟