سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 19 دی 1403
  • قيام خونين مردم قم، 1356 هـ ش
9 رجب 1446
    Wednesday 8 Jan 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      گرچه باغ من از درخت تهی ست در سرم فکر کاشتن دارم شعر را، عشق را، مکاشفه را همه را از نداشتن دارم...یاسر قنبرلو

      چهارشنبه ۱۹ دی

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      زن از دنده ی چپ مرد درست شده
      ارسال شده توسط

      برهنه در بارانِ دره ی کومایی

      در تاریخ : شنبه ۸ شهريور ۱۳۹۹ ۱۱:۵۸
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۳۶۸ | نظرات : ۳

      "ریشه یابی یک واژه:
      زن از دنده ی چپ مرد درست شده است.
       
       
       
      گفته ی بالا را کسانی به کار می برند و می گویند زن از دنده ی مرد درست شده است
      و حتا محمدِ پیامبر هم این باور نادرست را در "حدیث"(=سخن)به کار برده است.
       
      اما بیایید ببینیم خاستگاه این"اشتباه" از کجاست.
       
       
       
      در "اساطیر"(=آیین و کیش مردمان نخستین) آمده است در"سومر"(=جنوب عراق)
      که خدایان اولیه زن را از "طین" به چَمار و معنایِ"گِل سفید" درست کردند و مرد را از گِل سیاه.
       
      "آدم" واژه ای است شاید آرامی و به معنای"گِل سیاه" است.
       
       
      دوره ی سومری که گذشت
      ترگمان ها و مترجمان بابِلی در کار ترجمه و برگردان نوشته های سومری شدند و به آفرینش انسان که رسیدند
      به واژه ی"طین" رسیدند
       
      و آن واژه به معنای"گِل[سفید]" و "دنده" نیز هست.
       
      در گذشت زمان معنای گِل از یادها رفته بود و تنها معنای"دنده" مانده بود
       
      زین رو
      در باب آفرینش انسان نوشتند که:
      زن از"دنده" ی[چپ] مرد درست شده است.
       
       
       
      در باب آفرینش زن و مرد
      ویل دورانت در "نُسک"(=کتاب)تاریخ تمدن
      از گفته ی مردی یونانی(گسنوفان؟)
      می گوید که
       
      خدا زن و مرد را به صورت "دو غلو "آفرید که از هم تمایز پذیر نبودند
      و در پایان 
      آن دو را از هم جدا کرد.
       
       
       
      (ریشه گاه و خاستگاه:
      ۱-انسان و زبان،امان الله قرشی
      ۲-تاریخ تمدن،ویل دورانت،کتاب اول:مشرق زمین)
       
      فخرالدین ساعدموچشی

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۱۰۳۰۰ در تاریخ شنبه ۸ شهريور ۱۳۹۹ ۱۱:۵۸ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1