پنجشنبه ۶ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ بهار واژه‌های من شاعر بهاره کیانی قلعه سردی(بهار)
|
|
|
|
مست می گردد دلم با جرعه ای دمنوش تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حق نداری به کسی دل بسپاری جز من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هربار که با یاد تو از درد سرودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان از غصه‌ام بارید او کاری نکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالها شد در فراقت بی قراری میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صد کین زلیخایی از قافله ها دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین خون دل این شاعر از خودکار می‌ریزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون سیبِ به بالاشده ی رو به صعودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال این غمزده بدجور خراب است، نخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده بر عاشق غمدار، حرام است حرام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعدِ من دل به رقیبم بده، بدجور برقص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی دلِ ویران را، ویرانه نمی‌فهمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز شده در باور خود گم شده باشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میشود درمانده اما فکر درمان بود، نه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در همهمه‌ی مردم این شهر، غریبم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق شدن بایک نظر را دوست دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من از رفتن نگو، رفتن خرابم میکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز کن پنجره را تا که بفرماید عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی! سر در گریبان شد ولی چیزی نگفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرشبِ این عمر با رویای چشمت خرج شد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمِ تارم پس از او یکسره بارانی بود
دلم از شورشِ غم، هرشبه طوفانی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از تبار بهارم، تو اهل بارانی
گلایه های دلم را چرا نمی‌خوانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میکند مستِ مرا موی پراکنده‌ی تو....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شهرِ نگاهم شده طوفان، بغلم کن
آشوبم و دلواپس و گریان بغلم کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای قلم امشب دوباره بر دل دفتر برقص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کاش دور قلبم دیوار می‌کشیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نبودت از تن دیوار ها غمخوار می سازد
امید آخرم را نا امیدی تار می سازد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیر و رو کرده نگاهت عاشقِ دلگیر را
تحتِ چشمان تو فهمیده دلم، تاثیر را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام عشق، امشب از جهان من جواب شد
غروبِ فصل عاشقی، طلوع التهاب شد
|
|
|
|
|
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
مهدي حسنلو
بهروز عسکرزاده
مجید بهلول (میثم) 
علی مزینانی عسکری 
محمودرضا رافعی (رافع) 
