يکشنبه ۴ آذر
اشعار دفتر شعرِ رسول مهربان شاعر رسول مهربان
|
|
بر مقامت مادرم همچون غلامان میشوم من
هنوزم تا هنوزه با یه لبخندت پریشان میشوم من
همیشه مرهمی بر رو
|
|
|
|
|
هنوز به گوش میرسد صدای لاله های سرخ
صدای یا علی مدد در آن نبرد رخ به رخ
هنوز به گوش میرسد صدای می
|
|
|
|
|
دیگر از خنده نباید گفت به خدا گریه هم زیباست
در جواب تلخیه دنیا صدای گریه هم زیباست
لحظه ی شکستن ی
|
|
|
|
|
شهرت هر نام در بی نامی است باور کن
شعرها سرشار از بیداری است باور کن
این همه شاعر پر از درد و غمن
|
|
|
|
|
ای رسول مهربان در شهر ما عاشقان بی عشق تاوان میدهند
عده ای عاشق نما در شهر ما دل را فراوان میدهند
|
|
|
|
|
از رسول مهربان بشنو برادر درد دلهایم کم است
امشبم غرق سکوت و شعر هایم از غم است
چشمهایم محو یک تصو
|
|
|
|
|
این تخلص از من است و شعرها گفتم از آن
شاعر ایرانیم نامم نپرس خوانی رسول مهربان
بر رسول مهربان بودن
|
|
|
|
|
از خودم خواهم که یک شعری برای درد این ملت بگم
از گرانی از نداری از صدای ناله های مردم کشور بگم
ای
|
|
|