خسته‌ بی تو بودن

درود فراوان بر شما بزرگوار
غزل زیبایی سرودید خانم شیرین دلایی بزرگوار و گرامی و ارجمند و گرانقدر غربت و غریبی و غم هجران عشق و
آتش فقدان را به زیبایی شرح دادید. شرح زیبای شما ، خواننده را
جذب می کند ولی ، به زیبایی ، با پایان شعر روبرو می شود
که ندای درد فقدان است و تذکّرِ غافل نشدن از آن.
بسیار زیباست.
دلنواز بودن خاص شعر کلاسیک ، به دلیل وزن و قافیه است ولی در وزن اشکالات کوچکی وجود دارد. وزن شعر :
فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فاعل
که با اختیارات شاعری ، می تواند تبدیل شود به :
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فاعل
اين کار را انجام دادید ولی در بعضی مصرع ها ، مثل مصرع هفدهم ، وزن اشکال دارد :
ز/ن/بو/دت/ش/ده/بی/ما/ر/جس/و/تن/با/زا
یعنی شده : فعلاتن فعلاتن مفاعلن فاعل
که این نوع از تبدیل هجا ها ، غلط است و در اختیارات شاعری نیست و وزن را تغییر داده است.
مصرع اول هم باید در قالب غزل ، با همه مصرع های زوج ،
هم قافیه باشد که رعایت نشده است.
درود بیکران بر شما