امشب ای ماه غریبانه  گذر ها   داری            

                                  نکند بر مه ما  با   نظر ها  داری؟

تیغ آغشته به اشکی به کمر بسته خیال

                                یاد« شق القمرت«میل خطرها داری؟

خفته گهوار ه ی دل  طفل  غم   شیدایی

                               نرم و آهسته... اگر عزم سفرها داری

این خسوف رخ  تو  ناز  جدایی  ماند

                           نکند   ضعف   دل   ما  خبر ها    داری؟

عاقبت عقده ی خورشید تو جانم گیرد

                         که تو از شوق رخش سر به سحر ها داری

با تو هم منزلم ای عشق. جفایی  مرسان

                            ای که در کوزه ی خود خون جگر ها داری

«روحیا«آتش عشق است.بخوان ورد خلیل

                             که در  این  راه  بسی  سوز  شررها داری