تضمینی(جسارتی) بر غزل حافظ(2)

 سالها دولت ما تکیه به دنیا می کرد .................... وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
از گرانی و رکود و بدیِ آب و هوا ..................... حلّ آن جمله ز برجام تقاضا می کرد
او به برجام گره زد همه ی هستی را .................. در پی آب به مرداب تقلّا می کرد
هیچکس جرأت تعریض به برجام نداشت .............. چون که با یک کلمه غائله برپا می کرد
اینطرف وعده که "امضای کری تضمین است" .... آنطرف قهقهه بر سادگیِ ما می کرد
کدخدا در پیِ تحریمِ نو و بنده خدا ........................ داشت تعریف از اخلاق اوباما می کرد
سهم ما سرکه ی نسیه ست ز برجام ولی ............. دشمن از ما طلبِ نقدیِ حلوا می کرد
یارب این بُرد چه بُردی ست که بعد از گل ما ....... مِرکل و جان کری و موگرینی هورّا می کرد
آنچه برجام ز ما بُرد بر این مبنا بود ................... "لغو تحریم" که مشروط به فردا می کرد
بارها گفت "ولی" ؛ دشمنِ ما بد عهدست ............. شیخ هر بار علی بَرِکت اله می کرد
از همه تلخ تر آن مجلس تَکراری بود .................. چون که در بیست دقیقه سند امضاء می کرد
الغَرض ماحصلِ دولتِ برجام زده ........................ کاهش نرخ ریالی ست که غوغا می کرد
رونقِ قیمت ماشین و دلار و سکه ....................... آتشی بود که برجام مهیّا می کرد
تنگیِ سفره ی ما حاصل بی تدبیری ست .............. پس چرا دولت تدبیر تماشا می کرد
فیض روح القُدُس این بار مدد فرماید ................... با فریدون بکنم آنچه که با ما می کرد