افسانه

غزلی ناب و زیبا بود
دستمریزاد

پیمانه شکستیم و، دل را به تو بستیم و

این توبه ی بیجا را، میخانه نمی فهمد
درودبرشما
زیبا قلم زدید

اینجا دل لیلا را، دیوانه نمی فهمد

شاید کل حرف این شعر در همین بیت خلاصه شود
عالی بود برادر

سلام
شاعر فرزانه
پر احساس
زیبا ولطیف
هزاران
درود برشما

درود بر شما
خیلی زیباست
قلمتان سبز

درود عزیز

او و صد دفعه‌ دل آزردگی اش، در یادم
من و دستان اسارت،،،که به سر بنهادم

سحر چشمان‌ کسی در دل من‌ کاری نیست
من به‌این عشق،به ‌این حال و هوا معتادم

همچو صیدی شده ام، بند و گرفتار کسی
که دگر رفته‌ ام از خاطره‌ ی صیادم

هستی‌ ام را به ویار دل رسوایش برد
نادر از هند نبُرد، آن چه من از دل دادم

او که می‌ گفت؛ وفا دار دلم می ماند
منِ لب تشنه چه‌شد پس ز سرابش شادم

چون اسیری که به زندان غمش افتادم
فقط هی شایعه ها کرده ز غم آزادم

حکم‌ قلبش بِمَن‌ آن، میوه‌ ی ممنوعه نبود؟
که خطایم شد و آن سیب گناه آدم

گوشه‌تا گوشه‌ی قلبش خبر ازسلطان نیست
خوب می دانم از آن چشم سیه افتادم

#علی_سلطانی_نژاد

درود دوست عزیز
شعرت زیبا بود

زیبا بود

لایک شد شعرتون👍🌹