تودل انگیزترین شعرِجهانی

درود بزرگوار
بسیار زیبا و امید بخش بود

بداهه تقدیم شما
شکوه آسمان شعر شما ست
فروغ جاودان مهرشما ست
#م_ب_انصاری_دزفولی

درودتان 🌹🌹🌹

بسیار زیبا و دلنشین بود
سراسر احساس ناب
زنده باد بزرگوار🌹🌹

درودها‌استاد‌ارجمند
زیبا ودلنشین بود

سلام جناب ابراهیمیان!

" تو دل تنگیزترین شعر جهانی" تیتر شعر شماست. تیتر به منزله محور سرخی است که محتوای شعر بایستی به دور آن بچرخد تا یک تصویر منسجمی را برای مخاطبین به نمایش بگذارد.

نقد (Recension) بیان و توصیف مطابق همان چیزی است که نقد کننده به خوانندگان شعرتان بدون کم و کاست در دسترس قرار میدهید. بنابر این نقد مقدس است و کسی نباید در پروسه نقد کلیت نوشته تان را به زیر علامت پرسش ببرد.

بنابراین نقد به معنای انتقاد (Critique) نیست که در کشورمان همه آن را تا به حال به طور اشتباهی به کار میبرند.
گذار از نقد به انتقاد هنور در کشورمان رایج نشده است علی رغم این که انتقاد ، انتقاد از انتقاد و انتقاد از خود به منزله سه اصول کارآئی و خلاقیت برای تصحیح ، عمیق سازی و وسعت بخشی به شناختهای علمیمان هستند.

با توجه به اشارات اجمالی فوق، بنده درصدد هستم شعر شما را مورد انتقاد قرار بدهم تا خوانندگان شعرتان متوجه بشوند که عدم تسلسل ادبی – منطقی در نوع تفکر شاعر چگونه است؟

تیتر شعر:
تیتر شعر مفهوم دوگانه ای را مورد خطاب قرار میدهد: یکی خود شعر را و دیگری شخص نامشخصی را به جای شعر.
اگر خود شعر در مد نظر شاعر باشد بنابراین محتوای شعر هیچ ارتباط منطقی با تیتر ندارد و نسبت به آن بیگانه است. در این صورت شاعر تمرکز حواس و سگالش لازم را در حین نوشتن شعر نداشته است.

واقعیت موجود در شعر دال بر همین است زیرا که در محتوی، اشاره ای به مختصات دل انگیزترین شعر جهانی نشده است و خواننده شعر، اثری از شعر جهانی را نمی بیند.

اگر شاعر شخص نامشخصی را به جای شعر مورد مبذول نظر گرفته باشد در این صورت هم شخص نامشخص با محتوای شعر در ارتباط تنگاتنگ منطقی -ادبی قرار نگرفته است. زیرا که یک شخص مورد نظر نمی تواند حامل مشخصات متضاد و مزخرفات (اضافات پا در هوا) صرف زیر باشد:

" شبنمِ رویِ گُلی، آبِ پاکی وروانی
وبه تعبیرِدگر...
باغی ازبرگ وگُل وسروچمانی
غزلی یاکه ترانه
یاکه بیتِ عاشقانه
سبدی گُل ،زگلستانِ جهانی".

اگر شخصی ژاله ای بر روی گلبرگ گلی باشد و مورد قیاس با آب پاک و روان باشد چطور میتواند
همزمان به باغ سروی تعبیر شده باشد که هنوز جایگاهش در مد نگاه شاعرانه روشن نیست: جانا تو غزلی؟ ترانه ای؟ بیت عاشثانه ای؟ سبدی آکنده از گل ز گلستان ناکجاآباد جهانی؟

بنابراین شاعر نتوانسته است در هر دو حالت احتمالی اشاره شده، " تو دل تنگیزترین شعر جهانی" را به تصویر منسجم ، شفاف و با خلاقیت شاعرانه زیبا شناسایانه به پردازش کشیده باشد .

با آرزوهای شاعرانه بیشتر