شدم اسیر واژه ها!

چرانظاره میکنی به لحظه های زارمن

مخند دگرکه این شده تمام کاروبارمن

فتاده قلعه وحصاربدست خصم وُمانده ام

پیاده تا کجاروم نباشد این قرارِ من

برای بخت پوچ خودبه تاس وتخته روکنم؟

تمام خانه بسته اند بریده روزگارمن

دوشاه ، دوبی بیِ یتیم اسیردست من شده

که آسِ پیک وُخشت اوشکسته این تغارمن

به پای قاپ نانجیب لگدزدم به بخت خود

دواسب ویک خرِدگر، دوباره گشته یارمن

سراب آسمان ببین ؟ نه زایشی نه بارشی

که خشک وبی ثمرشده همیشه چشمه سارمن

به حافظ وبه سعدی ات شدم اسیرواژه ها!

بکن دوباره مرهمم ، بمان دگر کنارمن

نشان خودعوض مکن! همیشه ناظرِتوام!

مگرکه باورت شده؟ ندیده چشم تارمن؟!

چوجمعی وچوجم شوی همیشه با نشانه ای

حدیث نظمِ نقد تو، چرانشد نثارمن !؟

s@rv

این سروده الهام گرفته ازشعرارزشمند(توهم مرانگاه کن ! )ازاستاد مهندس جمعی بزرگواراست

**