سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 29 آذر 1403
    19 جمادى الثانية 1446
      Thursday 19 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        پنجشنبه ۲۹ آذر

        تقوای دلی چنان نمایان

        شعری از

        ولی اله بایبوردی

        از دفتر اشعار ولی اله بایبوردی نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ جمعه ۲۹ فروردين ۱۳۹۹ ۱۹:۰۰ شماره ثبت ۸۴۲۳۸
          بازدید : ۲۶۰   |    نظرات : ۱۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر ولی اله بایبوردی

        همّام که بود مرد زاهد
        گفتا که علی بگو ز عابد
         
        تقوای دلی چنان نمایان
        تا بنگرمش چو ماه تابان
         
        در پاسخ او درنگ بنمود
        گفتا که بترس کوش در جود
         
        قانع نشدش به اسم سوگند
        اصرار نموده کرد پابند
         
        گفتا که خدا ستایش از اوست
        اویی که ستود جمله دوست
         
        حالی که نیاز و ناز او بود
        فرمان نزول حیِّ موجود
         
        بر بنده چنان دهد کرم را
        روزی مقدّر حرم را
         
        مؤمن که فضیلت جهان است
        گفتار صواب شان عیان است
         
        رفتار نشان خُلق مؤمن
        افتاده میان خَلق مؤمن
         
        چشمی که حرام کرده الله
        گوشی که حرام کرده الله
         
        پوشید قلوب را ز ناپاک
        داده خط سیر تا به افلاک
         
        در سختی دل چنان بکوشند
        گویی که دل از درون بگویند
         
        آسایش حق در درون است
        هر بنده خاک رهنمون است
         
        در کالبدی که روح ماند
        یک چشم کفاف اوج راند
         
        از شوق رسیدنم به افلاک
        پاتک زنم این زمین ناپاک
         
        خُرد است به دیده این جهانی
        چونان که بهشت در نهانی
         
        در خلوت شب گرفته دل را
        ایمن ز خود و سرشته دل را
         
        تن ها به نزار و آرزو کم
        جان و تن پارسا و ماتم
         
        دنیا به تمام خواسته کم
        مؤمن نفریفت هیچ در دَم
         
        هنگامه شب به پا و قرآن
        جز جز تأمل و غزل خوان
         
        اندوه به خواندنش نمایان
        درمان تمام درد جویان
         
        با خواندن آیه ای به تشویش
        با آیه دیگری رجا بیش
         
        جان بر طبق خلاص دارند
        گویی نگران ز جسم نالند
         
        با گوش دل حزین بیدار
        پشت کرده خمیده در شب تار
         
        در سجده نهاده دل به افلاک
        تا باز کند گره ز مهتاب
         
        در روز به زُهد و علم و دیندار
        دانا و نکو و خویشتندار
         
        بیمار صفت به جسم لاغر
        بیمار نیند عشق ساغر
         
        چون تیر تراش کرده نزّار
        آشفته خِرد گرفته و زار
         
        کاری است بزرگ موجب غم
        از کرده خویش بیم و ملهم
         
        در باره او اگر بگویند
        حُسنی که در اوست خود بگریند
         
        گویند ز دیگران شناسیم
        بهتر خود و جمله دوست خوانیم
         
        ای بار خدا ، مگیر از کام
        بخشای به مای بهتر از نام
         
        هشیار چو نرم خوی و بیدار
        برجا و حریص و دانش یار
         
        در عبد فروتن و نکو حال
        در سختی راه او سبک بال
         
        فارغ ز جهان و شاد در راه
        دور از طمع و حریص بیراه
         
        ترسنده ز بندگی مُخلص
        شب روز کند گرفته خَلُّص
         
        گفتار سعید خود به کردار
        آمیزه کند به علم دادار
         
        آمال کمش نگاه داراد
        از لغزش لرزش خداداد
         
        آرام دل و سبک جان او
        خوراک کم و نگاهبان او
         
        او خورده غضب به صبر حاجت
        از دست دلش امین و راحت
         
        در جمع خموش و دل به تسبیح
        در سجده عبادتی چو مسّیح
         
        با دوست گرفته صحبت قند
        از گفتن زشت دور و پر خند
         
        کار نکویش به آشکارا
        هنگام مصایب او سرا پا
         
        در فکر قوی و تیز و چابک
        در زُهد سلیم و پیر سالک
         
        در خنده چنان زنند لبخند
        از خنده شکر کنند یا قند
         
        در راه رضا به رنج و زحمت
        از دوست برند گوی رحمت
         
        بی میل شوند بر جهانی
        با فقر زنند طبل شادی
         
        همّام که مو به مو شنیدش
        بیهوش به خاک جان بدادش
         
        گفتا بخدا که ترسم این بود
        اصرار نموده بُرد خود سود
         
        پندی که بود رسا و دل جذب
        با خود بَرَدش به خاک دلچسب
         
        پرسید کسی امیر کونین
        با تو نکند اثر چونین
         
        فرمود که وای بر تو بادا
        این فکر تو را کُشد فردا
         
        با وسوسه گفتی این سخن را
        دانسته خطا کنی جبین را
         
        با خاک بمال تا شود صاف
        حق جلوه کند ببینی اوصاف
         
        ولی اله بایبوردی
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۰۳
        درود استاد عزیز
        بسیار زیبا و آموزنده بود خندانک
        ولی اله بایبوردی
        ولی اله بایبوردی
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۱۵
        سلام
        استاد استکی ارجمند
        سپاس
        خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۱۰:۴۳
        درودتان باد استاد بزرگوار
        بسیار عالی خندانک خندانک
        ولی اله بایبوردی
        ولی اله بایبوردی
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۱۶
        سلام
        ممنون
        خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        محمد باقر انصاری دزفولی
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۱۰:۵۱
        سلامی گرامی
        بسیارعالی و زیباسرودی بود
        درودبر افکار نابتان
        استاد بزرگوار
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        ولی اله بایبوردی
        ولی اله بایبوردی
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۱۷
        سلام
        استاد ارجمند
        سپاس از مهر حضورتان
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        رضا عزیزی (رهگذر)
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۰:۵۵
        درودهاااا جناب بایبوردی،گرامی خندانک
        قلمتان نویساااا خندانک خندانک خندانک خندانک
        ولی اله بایبوردی
        ولی اله بایبوردی
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۱۶
        سلام
        سپاس از همراهی
        خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        شعله(مریم.هزارجریبی)
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۰۹
        درود استاد بابیوردی گرامی
        زیبا سرودید
        مانا باشید به مهر
        ولی اله بایبوردی
        ولی اله بایبوردی
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۱۶
        سلام
        ممنون از حضورتان
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        ایمان اسماعیلی (راجی)
        شنبه ۳۰ فروردين ۱۳۹۹ ۲۳:۴۱
        درود استاد توانمند
        عالی بود و ماهرانه
        زنده باد
        ولی اله بایبوردی
        ولی اله بایبوردی
        يکشنبه ۳۱ فروردين ۱۳۹۹ ۰۷:۵۳
        سلام
        ممنون از مهر حضورتان
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1