توهمی چون عشق

چشم هایش به دروغ

با نگاهی پیوست

دل رویا زده و سنگ....

ترک خورد شکست

رهزنی راهش بست

باز سودای غریبی چون عشق

باز رویای سرابی چون عشق

باز بازی کثیفی چون عشق

عشق پژواک نفس های سحرگاه تو در

جنگل جان من است

عشق لبخند تو است 

عشق دستان من است

تو خودت می دانی 

که تمامی صفات از تو خجالت زده اند؟

وصف چشمان تو در واژه نگنجیده هنوز!

چشم های تو جهانی دگر است

به افق می ماند

بی کران تا ته شب

صبح از پشت نگاهت پیداست.