چرامن پيش وپس گشتم ؟!!

چرااين عشق بي معنا شده من بي هوس گشتم

كه خشكيده بهارِمن اسيرِخاروخس گشتم

نباشدذوق پروازم ، شكسته بال پروازم

شدم تسليم صيادم، اسير اين قفس گشتم

گهي فريادوِ بيدادم ، كه خنده رفته ازيادم

چنان درخوددويدم من كه ديگربي نفس گشتم

چوانگوري كه ترشيده درون خمره بي تابم

نمك پاشيده برزخمم شرابي شوروگس گشتم

بسان خونابه ي دردي به روي سينه غلتانم

كه گنديده دراين گرما خوراك هرمگس گشتم

چنان رنجيده اين رنجم چوآن درياي غمگينم

كه من دركاروانِ غم هميشه بي جرس گشتم

حساب روزوُ شبهايم دمادم رفته ازيادم

چوتاريخ طلوع ماه ، چرامن پيش وپس گشتم؟!!

*******

غبارگرفته آينه ، چه سود كه خودبينم

دراين ديارچه بمانم، كنون كه غمگينم

صداي شيون شعرم شكسته جانم را

چوشاعرگمگشته اي،غريب وُ مسكينم