ترک گلاب

دلبرا تادرٍ میخانه گشودی، زِ غمِ هجر، پِیِ جامی، چه خوش مرام آمده ام
گر هزار مَلالت بکشیدم، زٍ فراقٍ ماه منظرت، ببین،کنون،دست به جام آمده ام
 طریقٍ راه همین است، مشکل توان رَسیدن،خُرم زٍ تو دلبری، من با سلام آمده ام
سخن زیاد در دل، گیسو پریشان دیدم، چَشمٍ خُمار رُبودم، من بی کلام آمده ام
زٍ شوقٍ دل بگفتم، ساقی پیاله پُرکن، چون نورٍ چَشمی دیدم، من تشنه کام آمده ام
به غَمزه و دلبری، به بویِ عطری چُنان، تَرکٍ گلاب کرده،سویٍ گلی به یک کلام آمده ام
دیدارٍ یار چه خوش بود، به گوشه میخانه، خوشتر از آن همان بَس، من نیکنام آمده ام
ای نورٍ چَشمِ صحرا، حیران و بی دلم کن، تا کی بَری دلم را من که دلارام آمده ام
صحرا(شایسته)