جام نوشین

 

جام نوشین عاشقان را واله و محزون مکن
اینچنین با شاعر نازک دل مجنون مکن
.
ز آتش عشق و شرار و حسرت و شوق وصال
شعله ها بر سینه ی آشفته ام افزون مکن
.
جام خوش روئی بیار و مستیِ گلگون ببر
جز به ما یک دم نگاه خود به پیرامون مکن
.
با طنین خنده ها و شور چشم نرگست
عالمی دیوانه و دیوانه را افسون مکن
.
ترش روئی کم کن و شیرین تر از شکّر بیار
تلخی و بی حاصلی چون نوبرِ زیتون مکن
.
گرچه شیرین است آب از چشمه بردن ، با ستم
سلسبیل چشم را پر موج چون جیحون مکن
.
گر نمی سازی به ساز عاشق مسکین و زار
زلف را افشان و جعد موی ، گندمگون مکن
.
صبح صادق باش و بر سبزینه ی این شعر ناب
ورد پائیزی مخوان و رنگ آن چون خون مکن
.