روزگار فسرده

فصل خشم/فصل یخ/فصل باروت های منجمد/فصل گداختگی در مامن سرد اسفند/مأمن بی مأمنان آه که همان خیابان های بی ماهیت است/همان خیابان های پست مأمن خاموش/آری این فصل، فصل مریم های فسرده است/فصل به فاتحه رفتن فانوس/فصل یخ های بی ادراک/فصل اصابت شلاق های بی رنگ بر دستان/به قول اخوان برخاک رفته و از یاد نرفته که میگفت:/نفس کز گرمگاه سینه می آید برون ابری شود تاریک/تو گفتی و چه خوش گفتی/کنون باید بگویم که نفس در سینه ها حبس است ای ثالث/تمام روزها مرگ است ای ثالث/زمستان در تمام فصل ها جاری است ای ثالث...!