عمر جادان

مگر ما چند صباح اینجا به عمر جاودان باشیم

که درهم میکنی دیده مگر ما ناکسان باشیم

تو همراهم اگرهستی چرا اینگونه گمراهی

چقدآیی و هی مانی مگرما کاروان باشیم

در این راه بلاپیشه که عقلم جاهل افتاده

نمی ارزد اگر ماهم به کیش راهبان باشیم

اگر یک لحظه افتادم تودستم گیروبردارم

که گر دستم بگیری توبه اوج آسمان باشیم

به کوی عشق وگمنانی بریم این کاروان را ما

نمی دانی چه خوش افتد اگر ما ساربان باشیم

درون سینه ام سوزی که آتش میزند هستی

توگویی آتش عشق است وماهم موبدان باشیم

بیا از حال ما پرس وبیفکن این نقابت را

که یک لحظه نمی ارزد به مثل زاهدان باشیم

اگر واثق به وصلت می دهد دنیا مگوفردا

مگر ما چند صباح اینجا به عمر جاودان باشیم