سفره ی هفت سینم...

روی دیوار دلم می چینم

سین ها را تک تک

میدهم جان 

و کمی می بینم

سین ها دست به دست

پای کوبند و دلم می جویند

سفره ی افکارم

سبز سبز است

و دلم غمگین است

حاجی فیروز دلم گم شده است!

آینه می بلعد

واژه های زشتم

آن افکار کدر مات شده اند

خنده ها می تابد

آینه خوشحال است

کاسه آجیلم

پسته اش می خندد

ماهی تنگ بلور می غلتد

دخترم می رقصد

زایشی در راه است

سفره ام رنگین است

سال نو نزدیک است

واژه ها می رقصند

دل من می خندد

"سال نو تحویل است"

بیست و یکم اسفند ماه 1390

(برازجان)

پیشاپیش سال نو را به تمامی دوستان تبریک می گویم.