زندگی

در قیام است زندگی آرامش کن
اسب سرکش در کمند افکنده رامش کن
شهرت غم درقفس پشت سینه خانه کرد
برده در شیدایی خود بدنامش کن
نان خشکی گر رسد بر سفره تنگت
با رجای عشق چنگش زن کامش کن
زندگی گه بر تو گه در تو است
در میان خنده های مادرت دامش کن
گر غبار درد خوابید میان زورقت
بی تامل برده در حمامش کن
چکه کرد چتر خدا زیر باران شفا
درغضب بندش نکش رحمش کن
کوچه های شهرت گر تاریک و سردن
چراغ شو یارا جان در تیر اعدامش کن
اشک یتیم گر در گونه هایش خشکید
 می ناب بین در جامش کن...