سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 25 آبان 1403
    14 جمادى الأولى 1446
      Friday 15 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲۵ آبان

        خاصۀ پردرّ

        شعری از

        علی اکبر فلاحی(پیرزاد)

         از دفتر گل واژه نوع شعر مثنوی
        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۹ تير ۱۳۹۶ ۱۵:۱۱ شماره ثبت ۵۷۲۹۵
          بازدید : ۲۹۵   |    نظرات : ۱
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر علی اکبر فلاحی(پیرزاد)
        آخرین اشعار ناب علی اکبر فلاحی(پیرزاد)

        خاصۀ پردرّ
         تو نه آن یوسف گم گشتۀ یعقوب زمانی  
          نه چنان خضر، که با آب حیات است جوانی
          تو نه اینی ، تو نه آنی ،تو گل سرسبد خلقت جانی
          که تو بر پاکی و هر حسن و جمالت به از آنی
         تو نه موسی  به عصایی،   تو نه عیسی به شفایی      
          نه چنان حال سلیمان نبی، قصر به پایی
          نشدی به  حق پیمبر، که به  ما بهتر از آنی  
         نشدت قیاس باکس  که بگیرمت نشانی
         تو نه خورشید و نه ماهی،که ببینمت به راهی           
         تو نه دربند هوایی، نه هوس پیشه گناهی
         تو نظر کرده و محبوبۀ آن خالق آبی                  
          که به الطاف حضورت  نفس گل به سرابی
         نفست پاک تر از زمزمۀ باد بهاری 
         قدمت نوبر گل در بر هر بوتۀ خاری
         تو به باران نگه سبز کنی  بخت خزان را                
         که به لبخند ملیحت  همه جا گل شده پیدا
         تو به یک گوشۀ چشمی ببری  دل زدلارام                               
         به لب  و خنده  شوی  مرهم  هر زخمه و آلام
           همه عالم شده دربند نگاهت چو غلامی
           همه سرها به رهت خم شده تنها به سلامی               
         تو بگیری نفس هر نفسی  را به کلامی                    
          که زهر حسن و ملاحت   به سر خلق تمامی
         بشد از خلقت تو خالق عالم به تفخّر          
          که به گنجینۀ خلقت شده ای خاصۀ پردرّ
          تو چنان اوج نشینی که نجنبی به پلیدی                
           به شب  تار و سیه پارۀ خورشید ،دمیدی
           جامه ات پوششی از نور خداوند به قامت               
          به بلندای  قد و قامت تو راز قیامت
           زدم پاک و معطر شده ای مظهر آیات       
          به دمی پاک کنی جان جهان از غم و آفات
         به تو گنجانده خدا یکسره درجوهرحکمت
          به تو پوشانده خدا البسۀ حرمت و رحمت
         به امامت همه پشت سر تو دست اقامت      
          که تو از علم نبی بازکنی حکم حکومت
          تو به وسعت به چنانی که نگنجی به حدود           
           قلمم به کوهسارت نکند باز سعود
          شده کام و دهنم در هوس وصف تو لال         
          مرغ بیمار زبانم بشکسته پروبال
          درشناساندن تو گرکه شداین شعرروان 
         پی یک حرف زنامت بشدم تنگ زمان
           گر که فهم دو جهان را به شناست شده وام          
          نشدی حاصل ما  تا   که بشد وقت تمام
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱۱ شاعر این شعر را خوانده اند

        موسی عباسی مقدم

         ،

        سینا دژآگه

         ،

        علی اکبر فلاحی

         ،

        سیدابراهیم میری ((سید))

         ،

        علی کشاورز ( فریاد )

         ،

        م اسفندیاری (سیاوش)

         ،

        پیشوا

         ،

        محمدکدخدائی

         ،

        کاوه احمدزاده

         ،

        عرفان توحیدی

         ،

        طاهر معین

        نقد و آموزش

        احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۵ ساعت پیش         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        ۲ روز پیش         لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم) لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)
        ۲ روز پیش         امیرحسین اصفهانی کن امیرحسین اصفهانی کن
        ۲ روز پیش         مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
        ۴ روز پیش         پیام مفخم پیام مفخم
        ۵ روز پیش         مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
        ۵ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        تو در نماز عشق چه خواندی که این شحنه های پیر از مرده ات هم هنوز پرهیز میکنند ااا قسمتی از شعر حلاج دکتر شفیعی کدکنی د
        ساسان نجفی(سراب)

        دانی که عشق راستین و مطلق کدوم است اا انتظار معبود به خروج عبد خویش زِ شوم است اا بداهه ت
        میر حسین سعیدی

        ملولان همه رفتند در خانه ببندید ااا بر آن عقل ملولانه همه جمع بخندید ااا به معراج برآیید چو از آل رسولید اا رخ ماه ببوسید چو بر بام بلندید ااا مولوی د
        افسانه نجفی

        تو ااا از تو ااا برای تمام مردم شهر ااا گفته ام ااا اما به تو که می رسم ااا لال می شوم
        میر حسین سعیدی

        نغمه های انتظارت خوش صداست ااا دلبر ما نغمه اش همچون دعاست ااا هرنفس در جان عاشق زنده است ااا ای خوشا عشقی که بر دلها به پاست

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1