دوزخ

اقای رمزی با سلامی دوباره، امیدوارم تشکر کوتاه و مختصرم حمل بر کم لطفی نشده باشد. قبل از دادن پاسخ به اشعارتان سری زدم کاش قبل از پاسخ سر نمیزدم، بیکباره پاسخ ساده چنان ابعادی یافت که قلم کم جوهر من پاسخ را عاجز ماند. شعر شما ترکیب تکامل یافته اهنگ و محتوی میباشد. از انجائیکه تعریف و تمجید شما مانند باری سنگین شانه هایم را بدرد اورد باید عرض کنم من خود را شاعر نمیدانم ۲ یا ۳ سال پیش شروع کردم کاغذ را خط خطی کنم، اطرافیان و دوستان به به و چه چه ای کردند و ما فکر کردیم ابادی ما هم شهریه. من حدود ۴۰ ساله که از ایران دور هستم و بندرت امکان فارسی صحبت کردن را پیدا میکنم توی این ۴۰ سال کتاب فارسی نخوانده ام از اینرو از نظر واژه بسیار محدود هستم و باید خدمتتون عرض کنم، کلماتی را که میشنوم اکثراً در زمان ما متداول نبوده است و این واژه های جدید مرا محدود تر میکند. امیدوارم بتوانم در جوار استادانی مانند شما و دیگر دوستان چند چیزی فرا گیرم. علاقه من بیشتر به فلسفه است و امیدوام بتوانم شعر و فلسفه را با هم ترکیب کنم (نه عرفانی) شعری در مکتب سوررئالسم (فراراستینه) برایتان میفرستم وخواهش میکنم نظرتان را بی تعارف بگوئید، فکر میکنم زیاد باب طبع ایرانی نباشد.

باور چیره بر ترس
پندار گشت لمس
جامه حقیقت بر خیال
بستن درب بر سئوال
شتاب بدریای نور
شنیدن دهل از دور

شاید هم تنها در فکر من معنی داره

سلام و عرض ادب و احترام بزرگوار
امیدوارم که در هر جایی که هستید کماکان موفق باشید
به قولی
غریبه غم مخور من هم غریبم
سروده های من انگونه که شما میفرمائید نیست ولی سعی دارم که به مشکلات بیشتر اهمیت دهم
اگر به پروفایل من سری بزنید میبینید که اصلا از شعر چیزی نمیدانم
سروده شما را هم میخوانم و احیانا اگر توانایی داشته باشم نظرم را میگویم
چشششششششششششششششششششششم

تشکر، لطف دارید

سلام اقای پارکی، تشکر برای راهنمائی، امیدوارم وارد کش و قوسهای محله نشده باشم