کوچ

سرزمینی که در آن،
نیاید آفتابی در صحرگاهان..
ویا..
لبخندی از شوق نگاهی
نروید به لبهای کسی آنجا
در دیاری که کبوتر
دشنه میبندد بر کمر
تا زند بر سینه پرواز..
ما چه بی حاصل درین صحرای وحشت
سراغ عشق میگیریم...
چند صباحی پیش
به چشم خویش دیدیم
باغبان کمر بر قتل شقایق بسته بود اینجااا
زمان آن رسیده ،تا توشه راه بربندیم
سفر باید ازین شهر شقایق کش
رویم آنوره دنیا...
بسازیم از عشق
شهری از نو برپا
کوچ باید کرد ازین سرزمین دشمن و دژخیم
از:سمیر آبشار