تقدیم به بابایی

بابای من عزیز ترین مرد عالم است /
قطعا کسی شبیه به او در جهان کم است /


این خانه با وجود پدر یک بهشت شد /
از بس که مهربان و متین و مکرم است /


دستان او شبیه به بال ملائک اند... /
ماندم فرشته است و یا اینکه آدم است ؟ /


خوشبختی ام نگاه به لبخندهای اوست /
با او بساط شعر سرایی فراهم است /


وقتی که در کنار پدر نیستم دلم... /
بی وقفه می تپد؛ تپشش نامنظم است /


هر لحظه ای که می گذرد درک می کنم: /
در پشت شادی اش بخدا غصه و غم است /


هرچند شعر ، فقط رقص واژه هاست /
شاعر برای قدرشناسی مصمم است /



*** علی رفیعی وردنجانی ***